بررسی شیوع دلیریوم در سالمندان دارای سابقه جراحی گرافت عروق کرونری پس از تعویض مفصل هیپ پس از بیهوشی عمومی

Abstract

از آنجایی که بیمارانی که تحت عمل جراحی گرافت عروق کرونر قرار گرفته اند ممکن است مستعد بروز دلیریم باشند و همچنین بیمارانی که جراحی قلب شده اند در صورتی که نیازمند عمل جراحی همچون تعویض مفصل لگن باشند، بهتر است به روش بیهوشی عمومی جراحی شوند و داروهای بیهوشی نیز می تواند بر بروز دلیریوم پس از جراحی موثر باشد (تعیین اثر تایید نشده است) بر آن شدیم تا شیوع دلیریوم در سالمندان دارای سابقه جراحی گرافت عروق کرونری کاندید تعویض مفصل هیپ پس از بیهوشی عمومی را بررسی نماییم. نتایج این تحقیق می تواند در برنامه ریزی های مراقبتی و پیشگیرانه برای سالمندان پرخطر از نظر بروز دلیریوم را طراحی نماید. روش کار: : این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود که در طی بازه زمانی سال های 01-1399 با مشارکت 60 بیمار پس از جراحی تعویض مفصل هیپ با سابقه CABG در بیمارستان های امام رضا و شهدا تبریز انجام شد. تمامی بیماران سابقه بیماری های قلبی را داشتند و معیار نیچمن ( اندازه گیری دلیریوم) برای تمامی آنان در روز های اول و دوم و سوم پس از جراحی انجام شد. در نهایت داده ها با کای اسکوئر در سطح معناداری کمتر از 05/0 تحلیل شدند. یافته ها : دلیریوم در این مطالعه در 31 نفر (66/51 درصد) مشاهده شد؛ به شیوع دلیریوم در این مطالعه برابر 66/51 درصد بود؛ نمره دلیریوم بر اساس معیار نیچمن برابر 14/2±19/25 بود که نشان دهنده دلیریوم خفیف در شرکت کنندگان بود. بر اساس نتایج مدل رگرسیون لوجستیک مشخص شد که سن بالاتر از 65 سال به انداره 69/4 برابر، طول عمل جراحی بیشتر از 150 دقیقه به انداره 2882/9 برابر، طول مدت بیهوشی بیشتر از 180 دقیقه به انداره 37/14 برابر، هموگلوبین پس از جراحی کمتر از 10 به انداره 99/3 برابر، خونریزی حین جراحی بیشتر از 1500 سی سبه انداره 96/7 برابر، تعداد کیسه های خون دریافتی بیشتر از یک واحد به انداره 97 /6 برابر، درد حاد قبل از جراحی به انداره 96/19 برابر، درد مزمن قبل از جراحی به انداره 47/25 برابر، CRP قبل از جراحی بیشتر از 6/0 به انداره 96/8 برابر و CRP پس از جراحی بیشتر از 9/0 به انداره 59/14 برابر ریسک ابتلا به دلیریوم را افزایش می دهند.