بررسی اندکس سدیم به کراتینین سرم و وقایع بالینی یکساله بیماران نارسایی قلبی بستری در بیمارستان شهید مدنی در سال 1400-1399
Abstract
نارسایی قلبی یک بیماری بسیار شایع و اپیدمیک است و بروز آن در سنین بالای 50 سال با هر دهه بالا رفتن سن، در حال افزایش است. با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، شناخت این بیماری و پروگنوز بیماران با توجه به سیر بیماری مهم است. در دهه‌های اخیر، در کشورهای آسیایی عامل مرگ ومیر از علل عفونی به بیماری‌های مرتبط با شیوه زندگی از جمله بیماری قلبی، سرطان ودیابت در حال تغییر است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط اندکس سدیم به کراتینین و مورتالیتی و بستری مجدد یکساله بیماران نارسایی قلبی بود.
روش کارومواد :در این مطالعه گذشته نگر تمام شماری، 767 بیمار نارسایی قلبی بالای 18 سال با کسر جهشی کمتر از 40 درصد که در بازه زمانی 1400-1399 در بیمارستان شهید مدنی تبریز بستری شده بودند وارد مطالعه شدندو داده‌ها با آمار توصیفی وتحلیلی، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل سابقه دیالیز و سابقه بیماری کلیوی مزمن شناخته شده بود. متغیرهای مستقل مطالعه عبارت بودند از سطح سدیم و کراتینین سرم واندکس سدیم به کراتینین در بدو بستری و متغیرهای وابسته عبارت بودند از بستری مجدد و مرگ ومیر یکساله.
یافته ها :این مطالعه نشان داد که بیشترین درصد فوت بستری مجدد در رنج سدیم 125-120 میلیگرم بر دسی لیتر و در حد 62.5 درصد می باشد.بیشترین درصد فوت در کراتینین بالای 3 میلی گرم بر دسی لیتر می باشد و معادل 35 درصد می باشد.در نمودار درصد فوت به ازای اندکس سدیم به کراتینین سرم نشان داده شد که نمودار به طور کلی سیر کاهشی دارد و با افزایش اندکس سدیم به کراتینین درصد فوت کاهش می یابد.