بررسی فاکتورهای موثر بر کنترل گلیسیمی در بیماران دیابتی در جمعیت کوهورت آذر

Abstract

دیابت ملیتوس (DM) مشلی برای بهداشت عمومی در سطح جهانی است که سالانه منجر به مرگ حدود پنج میلیون نفر می شود. با توجه به اهمیت وضعیت قند خون در بروز عوارض دیابت، شناخت عوامل مرتبط با آن ضروری است. لذا در این مطالعه به بررسی وضعیت کنترل قند خون و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابت نوع 2 (T2DM) پرداخته شده است. روش کار و مواد: در این مطالعه مقطعی که در بین جمعیت کوهورت آذر انجام شد، وضعیت کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بررسی شد. عوامل خطر احتمالی شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن، مدت زمان خواب، سابقه خانوادگی دیابت و فشار خون بالا، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، سطح فعالیت بدنی و وجود همزمان سایر بیماری‌های مزمن و ارتباط آنها با وضعیت کنترل قند خون مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس از تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره برای شناسایی عوامل تعیین کننده کنترل قند خون استفاده شد. یافته ها: در میان 1744 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (3/60 درصد زن)، شیوع کلی کنترل ضعیف قند خون 88/56 درصد بود. در مدل تحلیل رگرسیون لجستیک تعدیل نشده، یک شاخص امتیاز ثروت پایین به طور قابل توجهی خطر کنترل ضعیف قند خون را افزایش داد (OR: 1.49;1.10–2.01). متغیرهایی که به طور قابل توجهی با کنترل ضعیف قند خون حتی پس از تعدیل عوامل مداخله گر مرتبط بودند، سابقه خانوادگی درجه اول دیابت (OR: 1.34; 1.09–1.65)، مدت دیابت (OR: 2.30; 1.84–2.88 برای 5 - 10 سال و OR: 1.86; 1.42–2.45 برای بیش از 10 سال) و مدت خواب (OR:1.24; 0.99–1.56 برای 5/6-8 ساعت در روز و OR: 1.40;1.08–1.81 برای > 8 ساعت در روز) بودند. شرکت کنندگان با قند خون کنترل شده شیوع بالاتری از فشار خون، سکته مغزی، COPD، بیماری روماتوئید و چاقی داشتند و درصد بیماران مبتلا به سه بیماری مزمن یا بیشتر در این افراد به طور معنی داری بیشتر بود (001/0>P).