• English
    • Persian
  • English 
    • English
    • Persian
  • Login
View Item 
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Medicine
  • Theses(M)
  • View Item
  •   KR-TBZMED Home
  • School of Medicine
  • Theses(M)
  • View Item
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

بررسی اثر اگزوزوم های سلول های بنیادی مزانشیمی و متفورمین بر پاسخ های التهابی القا شده با میزان بالای گلوکز در سلول های HepG2

Thumbnail
View/Open
final payanname Dr moshiri new (2).pdf (2.450Mb)
Date
1401
Author
مشیری, ارشیا
Metadata
Show full item record
Abstract
دیابت اختلال متابولیکی با شیوع بالا در جوامع پیشرفته است. متفورمین، خط اول درمانی برای بیماران مبتلا به دیابت می باشد که با مهار گلوکونئوژنز در سلول های کبدی، موجب کاهش قند خون و افزایش حساسیت به انسولین می شود. از جمله راه های درمان التهاب کبد، استفاده از سلول درمانی است. از سلول های مورد استفاده می توان به سلول های بنیادی مزانشیمی اشاره کرد. اما به دلیل عوارض ناشی از سلول درمانی، امروزه در مطالعات مختلف از اگزوزوم های این سلول ها که دارای خواصی مشابه هستند استفاده می شود. اگزوزوم های سلول های بنیادی مزانشیمی دارای خواص ضدالتهابی و تنظیم کنندگی ایمنی هستند. مواد و روش ها: سلول های بنیادی مزانشیمی را از بند ناف انسانی جدا کرده و با تست های تاییدی، ویژگی های آن ها را تایید کردیم. سپس به منظور استخراج اگزوزوم از این سلول ها از محیط کشت فاقد سرم استفاده شد و بعد از 3 روز، سوپ رویی سلول ها به منظور جداسازی اگزوزوم مورد استفاده قرار گرفت. جداسازی اگزوزوم توسط کیت EXOCIB انجام گرفت. ویژگی اگزوزوم ها با استفاده از روش های DLS و TEM تایید شد. به منظور القای شرایط التهابی در سلول های HepG2، از محیط کشت DMEM با میزان بالای گلوکز استفاده شد و در واقع مدل مقاومت انسولینی ایجاد شد. از متفورمین و اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی به منظور کاهش تولید سایتوکاین های پیش التهابی استفاده گردید و در نهایت میزان تولید و میزان بیان ژن سایتوکاین های IL-6 و TNF-α و IL-1β و IL-10 در گروه های تحت درمان، به وسیله تست الایزا و Real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان اپوپتوز و نکروز در گروه های مختلف توسط کیت AnnexinV-PI مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج تست های الایزا و Real time PCR نشان دادند که استفاده همزمان از اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی و متفورمین دارای اثرات بهتری نسبت به استفاده از هریک از انها به تنهایی می باشند. میزان بیان ژن و تولید سایتوکاین های IL-6 و TNF-α و IL-1β در گروه های تحت درمان ترکیبی به صورت معناداری کاهش یافت. همچنین میزان بیان ژن و تولید سایتوکاین ضد التهابی IL-10 در این گروه، با افزایش معنا داری همراه بود. همچنین میزان آپوپتوز و نکروز در گروه درمان ترکیبی اگزوزوم و متفورمین نسبت به گروه های درمانی دیگر، کاهش معنی داری را نشان داد.
URI
https://dspace.tbzmed.ac.ir:443/xmlui/handle/123456789/69400
Collections
  • Theses(M)

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV
 

 

Browse

All of KR-TBZMEDCommunities & CollectionsBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

My Account

LoginRegister

Knowledge repository of Tabriz University of Medical Sciences using DSpace software copyright © 2018  HTMLMAP
Contact Us | Send Feedback
Theme by 
Atmire NV