بررسی اثر بخشی فرآورده طب سنتی ایرانی (عسل و انگور) بر بهبود علایم حسی نوروپاتی محیطی در مدل حیوانی (موش سوری)
Abstract
مقدمه: مکانيسمهاي متعددي از جمله، افزایش فعالیت سیستم گلوتامینرژیک ، تولید رادیکالهای آزاد و تشدید سیستم استرس اکسیداتیو، در نوروپاتی ناشی از سیس پلاتین دخیل هستند. سفتریاکسون بهعنوان آنتی بیوتیک باعث کاهش عملکرد سیستم گلوتامینرژیک میشود. عسل و شیره انگور نیز
دارای اثرات آنتیاکسیدانی هستند.
هدف: هدف از این مطالعه تعیین اثر بخشی فرآورده طب سنتی ایرانی (عسل و انگور) بر بهبود علایم حسی نوروپاتی محیطی در مدل حیوانی (موش سوری) بود.
مواد و روش کار: 56 سر، موش سوری نر در محدوده وزنی 35-25 گرم بهصورت تصادفی در 7 گروه 8 تایی تقسیم شدند. یک هفته قبل از تزریق سیسپلاتین، عسل (ml/kg, p.o 10) و شیره انگور (ml/kg, p.o 10) و دوز توأم (عسل + شیره انگور) و ... تجویز شد. در ارزیابی تأثیر رژیم¬های مختلف در ازدیاد حساسیت به درد از آزمون (Tail Flick) استفاده به-عمل آمد. در پایان سطح سرمی MDA و TAC مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: زمان تأخیری در گروه مصرفکننده شیره انگور، گروه مصرفکننده عسل و همچنین گروه مصرفکننده همزمان عسل و شیره انگور و گروههای دریافتکننده پره گابالین و سفتریاکسون بهصورت معنیداری افزایش یافت )05/0 >P). سطح سرمی TAC در گروه دریافتکننده شیره انگور، گروه مصرفکننده عسل به میزان معنیداری افزایش یافت) 5/0 >P). سطح سرمی بیومارکر MDA در گروه مصرفکننده عسل و گروه مصرفکننده همزمان عسل و شیره انگور به میزان معنیداری کاهشیافت )05/0 >P).
نتیجهگیری: مصرف دریافت رژیم غذایی واجد شیره انگور، عسل و یا هر دو این مواد میتواند با افزایش زمان تأخیری آستانه احساس درد را افزایش داده و اثر محافظتی در نوروپاتی داشته باشد.