تاثیر پاندمی کووید-19 در گردش کار بیماران استروک و زمان شروع درمان

Abstract

این مطالعه یک مطالعه مقطعی و گذشته نگر می‌باشد که تمامی بیماران مراجعه کننده به اورژانس امام رضا تبریز که در طی 6 ماه اول سال 1399 با تشخیص استروک بستری شده اند و اندیکاسیون دریافت ترومبولتیک را دارند و یا صرفا در بخش بستری شده اند، وارد مطالعه می شوند. برای گروه مقایسه بیمارانی که در 6 ماه اول سال 1398 به اورژانس با شکایت استروک وارد شده بودند را انتخاب شد. برای تمامی بیماران مورد مطالعه اطلاعات مورد نیاز پژوهش اعم از سن، جنس، مدت زمان بستری در اورژانس، زمان شروع علائم تا ورود به اورژانس، تا انجام سی تی اسکن، تا شروع ترومبولتیک تراپی، پیامد بیماران اعم از ترخیص، بستری بخش یا مرگ و انجام درمان فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (TPA) برای بیماران ثبت شد.

نتایج: در سال 98 تعداد 187 بیمار وارد مطالعه شدند و در سال 99 تعداد 142 بیمار وارد مطالعه شدند. در بررسی تفاوت جنسیتی در نیمه اول سالهای 1398 و 1399، تفاوت معنی داری یافت نشد (598/0 = Pv). در بررسی تفاوت سنی بیماران در نیمه اول سالهای 1398 و 1399، تفاوت معنی داری یافت نشد (382/0 = Pv). در بررسی زمان بین بروز علائم تا مراجعه به اورژانس در نیمه اول سالهای 1398 و 1399، تفاوت معنی داری یافت نشد (538/0 = Pv). در نیمه اول سال 1399 که واگیری کووید-19 وجود داشت، انجام تصویربرداری سریعتر صورت می گرفته است (001/0< Pv). در بررسی mRS روز آخر در نیمه اول سالهای 1398 و 1399، تفاوت معنی داری وجود داشت بدین صورت که اغلب بیماران بستری شده در سال 1399 فوت نموده بودند و بیماران ترخیص شده با بهبودی کامل کم بودند (005/0 = Pv). در بررسی انواع استروکها در دو زمان مختلف، در نیمه اول سالهای 1398 و 1399، تفاوت معنی داری نشان داد و میزان استروک هموراژیک به مراتب بیشتر بود (006/0 = Pv).