تهیه نانوپارتیکل های سیلیکای متخلخل حاوی کورکومین و روتین و ارزیابی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و سمیت سلولی آنها

Abstract

مقدمه: روتین و کورکومین دارای اثرات بالقوه ای به عنوان فیتوکمیکال های ضد سرطان هستند. با این حال، حلالیت آبی کم و فراهمی زیستی ضعیف آنها کاربردهای آنها را محدود می کند. هدف از این مطالعه تهیه نانوذرات سیلیکا مزو متخلخل لود شده با روتین و کورکومین (Rut-Cur-MSNs) و ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی و سمیت سلولی آن بر روی سلول‌های سرطانی سر و گردن (HN5) بود. مواد و روش‌ها: ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی نانوذرات از جمله اندازه ذره ای، پتانسیل زتا، میزان بارگیری داروها در نانوذره، ارزیابی بلورینگی و مورفولوژی نانوذره مورد ارزیابی قرار گرفت. سمیت Rut-Cur-MSNs بر روی سلول های HN5 توسط روش MTT بررسی شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که Rut-Cur-MSNs دارای ساختار مزوپور، اندازه نانومتری و بار سطحی منفی می باشد. الگوی پراش اشعه ایکس نشان داد که نانوذرات تهیه‌شده متعلق به خانواده سیلیکات‌های MCM-41 هستند. سمیت سلولی Rut-Cur-MSNs در 24 ساعت به طور قابل توجهی بالاتر از نانوذرات بارگذاری شده با روتین (Rut-MSNs) و نانوذرات بارگذاری شده با کورکومین (Cur-MSNs) بود (05/0p<). نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست‌آمده توصیه می‌کند که نانوذرات سیلیس مزو متخلخل تهیه‌شده حاوی روتین و کورکومین می‌تواند یک نانوفرمولاسیون مفید برای درمان سرطان باشد.