بررسی ارتباط هیپرتانسیون پیش بیمارستانی در بیماران مولتیپل تروما با میزان مورتالیتی بیمارستانی و خارج بیمارستانی
Abstract
شناخت عواملی که بتوان با کنترل آن میزان اقامت در بیمارستان را کاسته و یا تغییری در میزان مورتالیته بیماران بوجود آورد، اهمیت بسیار زیادی دارد. لذا ما بر آن شدیم تا به بررسی ارتباط هیپرتانسیون پیش بیمارستانی در بیماران مولتیپل تروما با میزان مورتالیتی بیمارستانی و خارج بیمارستانی بپردازیم.
مواد و روش‌ها: تمام بیماران که به دلیل مولتیپل تروما، از اول دیماه 94 تا اول تیرماه 95 توسط سیستم پیش بیمارستانی به اورژانس امام رضا (ع) منتقل می شوند به صورت تمام شماری وارد مطالعه خواهند شد. بیماران فوت شده استخراج شده و به عنوان مورتالیته خارج بیمارستانی در نظر گرفته شد و برای بقیه بیماران علائم حیاتی ثبت شده در برگه علائم حیاتی ثبت شده ، علائم حیاتی هنگام ترخیص بیمار در فرم های محقق ساخته ثبت شد. هایپرتانسیون پیش بیمارستانی به صورت فشار خون بالا ثبت شده در خارج از بیمارستان تعریف شد. پیامد بیماران اعم از ترخیص از اورژانس، بستری بخش و یا فوت ثبت خواهد شد. بیمارانی که مستندات پیش بیمارستانی ناقص دارند یا به هر دلیلی رضایت به انجام یا ادامه درمان در اورژانس یا بخش را ندادند و محل را ترک کرده اند از مطالعه خارج شدند.
یافته‌ها: از کل 539 بیمار مولتیپل تروما، تعداد (5/75%) 407 نفر مرد و بقیه زن بودند که میانگین سنی(10/44- 26/41، CI 95%) 79/16 ± 68/42 دست آمد. همچنین 3/41 درصد از زنان و 3/18 درصد از مردان (در مجموع 1/24 درصد از کل بیماران) سابقه پر فشاری خون داشتند که 9/90 درصد از زنان و 0/87 درصد از مردان دارای سابقه پرفشاری خون (در مجموع 6/86 درصد از بیماران دارای سابقه پرفشاری خون)، داروی کاهنده پرفشاری خون مصرف می¬کردند. متغیرهای جنسیت و داشتن پرفشاری خون در مرحله صحنه ارتباطی با پیامد بیماران نشان ندادند (P>0.05). در حالی¬که سن ارتباط معناداری را با مرگ بیماران نشان داد (P=0.002).