اثر هسپریدین بر بیان ژن هایBax , Bcl-2 و تغییرات بافت تخمدان و استرس اکسیداتیو ناشی از سیکلوفسفامید در موش های بالغ

Abstract

سرطان و اثرات آن در قدرت باروری ، کانون توجه و تلاش محققین در طول دهه های گذشته بوده و هست. شایع ترین سرطان ها در بیماران در سن باروری لوسمی ، لنفوم هوچکین و تومورهای تخمدان می باشد گزارشات بالینی نشان داده اند که آسیب سلول های تخمدان در بیمارانی که برای دوره محدودی در معرض داروهای شیمی درمانی قرار می گیرند، می توانند به اختلال در روند فولیکولوژنز افزایش استرس اکسیداتیو ، نازایی و یا تغییرات ژنتیکی طولانی مدت منجر گردد. لذا هدف از مطالعه حاضر اثر هسپریدین بر بیان ژن هایBax , Bcl-2 و تغییرات بافت تخمدان و استرس اکسیداتیو ناشی از سیکلوفسفامید در موش های بالغ است. مواد و روش ها: موش ها طور تصادفی به 4گروه تقسیم شدند.گروه شم(کنترل)، گروه 2تزریق روزانه سیکلوفسفاماید با دوز 20mg/kg به مدت21 روز و گروه سوم تزریق روزانه سیکلوفسفاماید با دوز 20mg/kg به مدت21 روز و تجویز همزمان هسپریدین به میزان 50mg/kg به صورت روزانه گروه چهارم موش های سالم دریافت کننده هسپردین با دوز های 50/kg . بعد از 21 روز دوره درمان تخمدان ها جهت بررسی بافتی برداشته شده و خونگیری جهت ارزیابی سطح سرمی آنزیم های آنتی اکسیدان و همچنین بررسی بیان ژن های baxوbcl-2 انجام شد. يافته ها: آسیب های بافت شناسی ناشی از شیمی درمانی با سیکلوفسفامید در گروه های دریافت کننده هسپردین نسبت به گروه کنترل سیکلوفسفامید کاهش یافت. هورمون های استروژن و FSH،LH در گروه های درمانی نسبت به گروه سیکلوفسفامید افزایش پیدا کرد در حالیکه میزان هورمون تستوسترون کاهش پیدا کرد. همچنین بیان ژنbaxدر مقایسه با گروه کنترل و سیکلوفسفامید در گروه های دریافت کننده هسپردین کاهش یافته بالعکس بیان ژن bcl-2در گروه های درمانی افزایش یافت. سطح MDAدر گروه های درمانی کاهش قابل توجهی نشان داد و میزان SOD , GPXافزایش یافت.