مطالعه اثر کوردیسپین بر بیان ژن های تنظیم گر ایمنی در رده سلولی سرطان خون میلوئیدی مزمن

Abstract

فرار تومور از سیستم ایمنی یکی از مهم ترین نشانه های پیشرفت سرطان است. تومورها توانایی القای بیان مولکولهای مرتبط با نقاط وارسی سیستم ایمنی جهت مهار پاسخ های ضد توموری را دارند. مولکول های سرکوبگر سیستم ایمنی از مهم ترین موانع در درمان سرطان به شمار می روند. این مولکول ها نقاط وارسی سیستم ایمنی نامیده می شوند که بر روی سلول های سرطانی بیان می شوند و به گیرنده های خاص خود بر روی سلول های سیستم ایمنی متصل شده و با فعالسازی مسیرهای سیگنالینگ باعث مهار این سلول ها می شوند. پروتیین های PD-L1 و CD80 از جمله مهم ترین این مولکول ها می باشند که تومور با بیان آن ها از پاسخ سیستم ایمنی ممانعت به عمل می آورد در نتیجه سیستم ایمنی مهار و رشد تومور اتفاق می افتد. بیان این مولکول ها توسط miRNA های کنترل‌کننده‌ی آن‌ها سرکوب می‌شود و احتمالاً جزء بیومارکرهای پاسخ دهنده به درمان نیز کاربرد دارند. miRNA ها، RNA های کوچک و نواحی غیر کد کننده RNA هستند که نقش کلیدی در فرایندهای پردازش سلولی از قبیل تکثیر، تمایز و آپوپتوز دارند. miR ها نقش عملکردی خود را در تنظیم بیان ژن با اتصال به UTR`3 ژن هدف ایفا می‌کند. هدف از این مطالعه، بررسی بیان این ژن‌ها و miRNA های کنترل‌کننده‌ی آن‌ها در تیمار با کوردیسپین می‌باشد. مواد و روش‌ها: رده‌ی سلولی K562 لوسمی میلوئیدی مزمن در محیط کشت مربوطه کشت داده شد. بعد از گذشت 24 ساعت استخراج RNA، و سپس cDNA سنتز شد. در نهایت تغییرات بیان ژن‌های, CD80 PD-L1 و miRNA های کنترل‌کننده‌ی آن‌ها به‌ وسیله‌ی qRT-PCR در تیمار با کوردیسپین تعیین شد. یافته‌ها: تست qRT-PCR تغییرات بیان ژن‌های CD80 وPD-L1 و miRهای کنترل‌کننده‌ی آن‌ها را در تیمار با کوردیسپین نشان داد که در میزان بیان ژن CD80 وPD-L1 کاهش معنی دار مشاهده شد، اما در میزان بیان miR-155 کاهش چشمگیری مشاهده شد.