آموزش احقاق جنسی بر رضایت زناشویی و شادمانی زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز سلامت تبریز 1400 : یک مطالعه شبه تجربی

Abstract

چکیده زمینه و هدف: اصطلاح احقاق جنسی به عنوان یک احساس روانی-اجتماعی نسبت به تفسیر شخصی فرد در مورد چگونگی ابراز وجود احساساتش در روابط زناشویی تعریف شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش احقاق جنسی زن بر رضایت زناشویی و شادمانی زندگی زنان مراجعه کننده به مجتمع های سلامت شهر تبریز انجام گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با روش نمونه گیری تصادفی روی 66 نفر از زنان سنین باروری مراجعه کننده به مجتمع های سلامت شهر تبریز که نمره احقاق جنسی هالبرت کمتر از 33 را کسب کرده بودند انجام شد. نمونه ها به صورت تقسیم تصادفی (Randomization) در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل: چک لیست مربوط به معیارهای ورود و خروج، پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه احقاق جنسی هالبرت، پرسشنامه رضایت جنسی لارسون و مقیاس شادمانی (Marital Happiness Scale)بود. مداخله‌ی آموزشی احقاق جنسی در طی 3 جلسه 60 تا 90 دقیقه ایی برگزار شد. پرسشنامه های احقاق جنسی هالبرت، پرسشنامه رضایت جنسی لارسون و مقیاس شادمانی MHS قبل و بعد از مداخله تکمیل شدند. یافته ها: بین دو گروه از نظر متغیرهای فردی مانند سن، مدت ازدواج، تعداد حاملگی، تعداد فرزندان، آخرین زایمان، دفعات نزدیکی در ماه، تحصیلات، شغل، درآمد هزینه زندگی، محل زندگی، نحوه ازدواج، داشتن آگاهی در زمینه حقوق جنسی، منبع کسب اطلاعات، سابقه نازایی، روش پیشگیری از بارداری، میزان علاقه به همسر و سابقه مراجعه به مشاور خانواده، تفاوت معنی داری وجود نداشت. در مرحله بعداز مداخله یافته های مطالعه نشان داد بین میانگین نمرات احقاق جنسی هالبرت، رضایت جنسی لارسون و شادمانی زناشویی MHS بین دو گروه تفاوت معنی دارآماری وجود داشت (001/0=P). نتیجه گیری: با توجه به تأثیر آموزش احقاق جنسی در رضایت جنسی و شادمانی زناشویی زنان سنین باروری توصیه می‌گردد این مداخلات آموزشی ساده وکم هزینه منظور ارتقاء وضعیت روانی و جنسی زنان لحاظ گردد.