رابطه ضخامت ناحیهی میدپالاتال ماگزیلا با الگوهای مختلف اسکلتال، جنس و سن در Cone beam computed tomography در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 1401-1400
Abstract
مقدمه:
ناحیهی پالاتال مطلوبترین ناحیه برای قرار دادن مینی ایمپلنت میباشد کمیت کافی استخوان در محل قرارگیری میتواند موفقیت یا شکست وسیلهی انکوریج را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه ضخامت ناحیهی میدپالاتال ماگزیلا با الگوهای مختلف اسکلتال، جنس و سن در Cone beam computed tomography در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز بود.
مواد و روشها
در این مطالعه گذشته نگر، در 159نمونه، با استفاده از نرم افزار دستگاه CBCT، 20 نقطه در مقاطع كرونال ناحيه ميدپالاتال ماگزيلا در افراد با گروه هاي اسكلتي كلاس يك كلاس دو و كلاس سه مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین این که بیمار از نظر الگوی افقی اسکلتال در کدام گروه (کلاس1، کلاس2 یا کلاس3 ) قرار دارد، از دو نوع ارزیابی زاویهای (زاویه ANB) و خطی (wits) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 24SPSS و آزمو ن های آنالیز واریانس آنوا ،آزمون تعقیبی توکی و آزمون تی تست استفاده شد.
نتایج
میانگین ضخامت کل استخوان (در 20 نقطه) در الگوهاي اسكلتي مختلف مقدارP valueمعادل0.549ميباشد.
در محاسبه ضخامت کل استخوان (در 20 نقطه)در زنان P valueمعادل 0.279 و در مردان 0.727بود.
در محاسبه میانگین ضخامت بافت نرم (در 20 نقطه) در سه کلاس اسکلتی مقدارP valueمعادل0.492بود.
در محاسبه ضخامت بافت نرم در هر سه نوع کلاس اسکلتی در نقايسه با جنسيت ، مقدار Pvalue 0.050 بود.
در محاسبه ضخامت بافت نرم در مقايسه باسن مقدار Pvalueدر كلاس يك معادل0.026در كلاس دو معادل 0.401و در كلاس سه 0.001>بود.
بحث
ضخامت کل استخوان در کلاس های اسکلتی 2 و 3 ، در مردان نسبت به زنان بیشتر بود ولی فاقد رابطه با سن بود. میانگین ضخامت بافت نرم اختلاف معنی داری در سه کلاس اسکلتی نداشت. در هر سه نوع کلاس اسکلتی، ضخامت بافت نرم در مردان نسبت به زنان بیشتر و رابطه معنی داری با سن داشت.
نتیجه گیری
ضخامت ناحیهی میدپالاتال ماگزیلا رابطه معنی داری با الگوهای مختلف اسکلتال نداشت.