بررسی ارزش شاخص دامنه توزیع حجم گلبولهای قرمز در تعیین پیشآگهی و مرگومیر در بیماران آندوکاردیت عفونی بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز درسالهای 1389-1399
Abstract
آندوکاردیت عفونی (IE) یک بیماری نادر ولی تهدیدکننده حیات است که نیازمند تشخیص زودهنگام و درمان سریع است. شاخص پهنای توزیع گلبولهای قرمز (RDW) یا معیار هماتولوژیک برای تعیین ناهمگونی (آنیزوسیتوز) اندازه گلبولهای قرمز است. مطالعات اخیر ارتباطی بین تغییرات RDW و بروز و پیشآگهی بیماریهای مختلف، از جمله بیماریهای قلبیعروقی و بیماریهای عفونی یافتهاند.
روشها: جهت ارزیابی ارتباط بین RDW و مرگومیر داخلبیمارستانی و دوساله در بیماران IE، یک مطالعه همگروهی گذشتهنگر بیمارستانی در مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی تبریز در بیمارستان شهیدمدنی تبریز از آبان 1400 تا خرداد 1401 صورت گرفتهاست. در این مطالعه، بیماران بستریشده در بیمارستان شهیدمدنی تبریز بین 1 فروردین 1389 تا 29 اسفند 1398 با تشخیص آندوکاردیت عفونی که معیارهای ورود به مطالعه را پرکردند وارد مطالعهشدند و به مدت دو سال دنبال شدند. مواجهه اولیه به عنوان آندوکاردیت عفونی در نظر گرفتهشد، و پیامدهای مورد مطالعه مرگومیر داخلبیمارستانی و در عرض دو سال پس از بستری نخستین بود که در ارتباط با اندازه RDW در ابتدای بستری نخستین مورد تحلیل آماری قرار گرفت. دادههای دموگرافیک، اکوکاردیوگرافی، آزمایشگاهی، میکروبشناسی، عوارض طول بستری، و جراحی قلب از پروندههای بیماران گردآوری شدند. وضعیت بقای دوسال پس از بستری نخستین در هر مورد شناسایی شد. از نرمافزار R نسخه 4.2.0 برای تحلیل آماری استفاده شد، و 0.05 به عنوان حد معناداری درنظر گرفتهشد.
نتایج: 147 بیمار قطعی آندوکاردیت عفونی با میانگین سنی 48.53 (± 18.67) سال پس از پرکردن معیارهای ورود به مطالعه وارد شدند. مقدار بهینه نقطه برش RDW برای مرگومیر از سطح زیر نمودار مشخصه عملکرد (ROC) به میزان 15.05% محاسبه شد. در آنالیز رگرسیونی تکمتغیره با مدل Cox، اندازه RDW بیشتر از 15.05% با مرگومیر داخلبیمارستانی بیشتری مرتبط بود. (نسبت شانس: 1.23، فاصله اطمینان 95% 1.07-1.42، 0.004 = p) آنالیز رگرسیونی چندمتغیره با مدل Cox، نشان داد که اندازه RDW بیشتر از 15.05% به صورت مستقل مرگومیر داخلبیمارستانی را پیشبینی میکند. (نسبت شانس: 1.18، فاصله اطمینان 95% 1.02-1.36، 0.027 = p)
آنالیز رگرسیونی تکمتغیره با مدل Cox، نشان داد اندازه RDW بیشتر از 15.05% با مرگومیر 2-ساله پس از بستری نخستین ارتباط معناداری دارد. (نسبت مخاطره: 1.16، فاصله اطمینان 95% 1.08-1.26، 0.00 = p) آنالیز رگرسیونی چندمتغیره با مدل Cox نیز روشن کرد که اندازه RDW بیش از 15.05% به صورت مستقل مرگومیر 2-ساله پس از بستری نخستین را پیشبینی میکند. (نسبت مخاطره: 1.15، فاصله اطمینان 95% 1.05-1.26، 0.003 = p) در تحلیل بقا با مدل کاپلان-مایر، کاهش قابلتوجه در بقای بیماران با RDW بیشتر از 15.05% نسبت به بیماران با RDW کمتر یا مساوی 15.05% در طول دو سال مشاهده شد.