بهینه سازی پروتکل سی تی آنژیو گرافی کرونری با کاهش دوز در بیماران با شاخص توده بدنی متفاوت

Abstract

خلاصه

مقدمه :کاهش هرچه بیشتر دوز بیمار در سی¬تی آنژیوگرافی کرونر (CCTA) با حفظ کیفیت تصویر، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این مطالعه با هدف بهینه سازی تصویربرداری CCTA با استفاده از تکنیک الکتروکاردیوگرام(دریچه نگاری) گذشته¬نگر (ECG) در بیماران با شاخص های توده بدنی مختلف (BMIs) انجام شد. روش‌ها: شرکت‌کنندگان 66 بیمار بودند که به سه گروه اصلی (A, B , C) تقسیم شدند. سپس هر گروه به دو زیر گروه BMI کوچکتر از kg/m2 25 و BMI بزرگتر از 25 تقسیم شدند. هر گروه اصلی با سه کیلوولتاژ 120 و 100 و 80 اسکن شدند. تصاویر با استفاده از الگوریتم بازسازی مدل تکراری IMR بازسازی شدند. نویز تصویر، میانگین تضعیف عروق آئورت، نسبت سیگنال به نویز (SNR) و نسبت کنتراست به نویز (CNR) در پنج عروق کرونر محاسبه شدند. تصاویر CCTA جهت آنالیز کیفی با رتبه بندی تصاویر از لحاظ کیفی توسط پزشک مورد ارزیابی قرار گرفتند یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در CNR، SNR، سطح نویز و دوز مؤثر بین زیرگروه‌های BMI کوچکتر از kg/m2 25 و BMI بزرگتر از 25 kVp های متفاوت وجود نداشت. دوز موثر تابش در گروه اصلی A، B و C به ترتیب 4.16، 8.46، 14.3 میلی¬سیورت بود. تفاوت معنی¬داری در میانگین CNR و SNR بین سه گروه اصلی A ,B ,C نیز وجود نداشت. نمرات ارزیابی کیفی پزشک برای کیفیت تصویر 3.18، 3.5 و 3.73 به ترتیب برای گروه های A، B و C بود که تفاوت معنی¬دار نبود. نتیجه‌گیری: پرتوگیری بیمار را میتوان با استفاده از کیلوولتاژ 80 در تصویربربرداری CCTA و با تکنیک دریچه نگاری گذشته‌نگر تا حدود 70 درصد کاهش داد، که این مقدار تقریباً نزدیک به محدوده دوز CCTA آینده‌نگر می باشد. بهینه¬سازی CCTA در 80 کیلو ولت را میتوان حتی در بیماران دارای اضافه وزنBMI >25) کیلوگرم بر متر مربع( نیز اعمال کرد. کلمات کلیدی: تصویربرداری قلب، آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری کرونر (CCTA)، کاهش دوز پرتو، بیماری عروق کرونر (CAD).