سنتز سبز نانوپارتیکل های نقره با استفاده از عصاره هیدروالکلی گیاه Nepeta sahandica و بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و سیتوتوکسیسیته بر روی سلول های سرطانی پوستی

Abstract

مقدمه: با گسترش نانوتکنولوژی، امکان سنتز نانوپارتیکلهای نقره (AgNPs) با روشهای مختلف فراهم شده است که در بین آنها سنتز سبز با استفاده از عصاره گیاهان، به عنوان یک روش آسان، ارزان، سازگار با محیط زیست و با کمترین عوارض مطرح می باشد. هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثرات سایتوتوکسیسیته و آنتی اکسیدانی AgNPs سنتز شده با عصاره هیدروالکلی Nepeta sahandica بر رده های سلولی HFF1 و A431 انجام شد. روش کار و مواد: در این مطالعه برای سنتز AgNPs از روش سنتز سبز استفاده شد. خصوصیات AgNPs با استفاده از دستگاههای DLS، SEM، اسپکتروفتومتری UV-Vis و FTIR و فعالیت آنتی اکسیدانی AgNPs توسط تست DPPH مورد ارزیابی قرار گرفت. اثرات سایتوتوکسیسیته AgNPs بر روی رده های سلولی HFF1 و A431 نیز با استفاده از روش MTT، بررسی شد. یافته ها: اندازه متوسط AgNPs، nm 92.2 (براساس شدت) با پتانسیل زتای mV47.8 بود. بنا بر نتایج SEM مورفولوژی نانوذرات، کروی و اندازه متوسط آن ها nm 47 گزارش شد. در تست اسپکتروفوتومتری UV-Vis جذب در طول موج nm 427 پس از گذشت 48 ساعت نشانگر تشکیل نانوذرات بود. نتایج به دست آمده از FTIR نقش پروتئینها و اجزای فنولی عصاره را در سنتزAgNPs اثبات کرد. قدرت آنتی اکسیدانی AgNPs %19 عصاره خالص با مقدار وزنی یکسان بود. فعالیت سایتوتوکسیسیته AgNPs روی رده سلولی A431 حدود 9 برابر رده سلولیHFF1 بود. عصاره در هیچ غلظتی فعالیت سایتوتوکسیسیته روی رده سلولیHFF1 نداشت ولی با افزایش غلظت، اثرات کشندگی روی رده سلولی A431 افزایش یافت. AgNO3تمامی سلول های رده A431 را از بین می برد ولی اثرات کشندگی کمتری بر روی رده سلولی HFF1 نشان داد. نتیجه گیری: در این پژوهش عصاره گیاه Nepeta sahandica از طریق نقش پوشانندگی و آنتی اکسیدانی، باعث کاهش سایتوتوکسیسیته AgNO3 شد. سمیت بیشتر AgNPs بر روی سلولهای سرطانی نسبت به سلولهای نرمال پوستی برای دستیابی به درمانی با کمترین عوارض، امیدوارکننده است.