بررسی سرکوب بیان ژن c-Myc بهمنظور افزایش اثرات داروی سیکلوفسفامید در لوکمی لنفوبلاستیک حاد
Abstract
مقاومت به شیمیدرمانی پدیدهای است که در بسیاری از سرطانها از جمله بدخیمیهای هماتوپوئتیک به فراوانی دیده میشود و از بزرگترین معضلات درمان این بیماریها به شمار میرود. مقاومت به شیمیدرمانی در لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) نیز از این قاعده مستثنا نبوده و درمان این بدخیمی را با مشکل مواجه نموده است. مشخصشده که فاکتور c-Myc نقش بسیار مهمی را در مقاومت به شیمیدرمانی و رشد سلولهای لوسمیک ایفا مینماید. از اینرو، در این مطالعه تصمیم گرفته شد که بهواسطه مهار بیان فاکتور c-MYc، حساسیت به آپوپتوز القا شونده با سیکلوفسفامید را در سلولهای لوسمیک افزایش دهیم. بدین منظور، از نانوذرات برای انتقال همزمان siRNA c-Myc و سیکلوفسفامید به سلولهای لوسمیک بهره بردیم.
مواد و روشها: این مطالعه بر روی سلولهای تکهستهای خون محیطی اخذشده از 10 نفر بیمار ALL و 10 نفر فرد نرمال و همچنین ردههای سلولی Jurkat و NALM6 انجام پذیرفت. انتقال siRNA c-Myc و سیکلوفسفامید به سلولها با استفاده از نانوذرات اکسید آهن سوپر پارامغناطیس (SPION) پوشیده شده با تری متیل کیتوزان و هیالورانات انجام شد. تأثیر درمان ترکیبی بر روی بقا و آپوپتوز سلولها با استفاده از روشهای MTT و فلوسایتومتری ارزیابی گردید. همچنین بیان ژنهای هدف با استفاده از Real-time PCR بررسی گردید.
یافتهها: بر اساس نتایج این مطالعه مشخص شد که نانوحاملها خواص فیزیکوشیمیایی مناسبی دارند که موجب تحویل siRNA و سیکلوفسفامید به سلولهای هدف میشوند. تحویل مناسب siRNA و دارو موجب کاهش بقا و القای آپوپتوز در سلولهای سرطانی گردید که با تنظیم بیان ژنهای درگیر در آپوپتوز همراه بود.