تاثیر پروبیوتیک بر سطح IL6 وTNF-aدر بیماران کبدچرب غیرالکلی

Abstract

مطالعات اخیر تاکید بر ارتباط بین سطحIL6 - TNF-α بر شدت آسیب کبدی دارند که سطوح بالاتر IL-6, TNF-α با شدت اسیب کبدی مرتبط است.باتوجه به مطالعات اخیرو تاثیر سیتوکین های التهابی در پاتوژنز بیماران کبد چرب غیرالکلی و محدود بودن مطالعات مداخله ای بر سطح سیتوکیین ها در درمان کبدچرب غیرالکلی و ضرورت ارائه درمان های موثر بر این بیماری و باتوجه به شیوع گسترده چاقی و عوارض ناشی از آن که میتواند به سمت نارسایی کبدی و هپاتوسلولار کارسینوما پیشرفت کند و با توجه به تاثیر کم روش های اصلاح تغذیه و رفتاری برروی کاهش وزن ونبود درمان اختصاصی برای NAFLD برآن شدیم تا به تاثیر داروی پروبیوتیک بر سطح سیتوکیین های التهابی دردرمان بیماران مبتلا به کبدچرب غیرالکلی بپردازیم. روش کار: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور می باشد.جهت انجام این مطالعه بیماران مبتلا به کبدچرب غیر الکلی تشخیص داده شده با یافته های سونوگرافی مورد مداخله قرار گرفتند. سپس بیماران به روش تصادفی بلوک بندی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند.در گروه اول علاوه بر درمان های معمول خود قرص پروبیوتیک3 ماه دریافت نمودند و گروه کنترل نیز داروی با ظاهر مشابه بعنوان پلاسبو علاوه بر درمان های رایج خود دریافت کردند. سطوح IL6 و TNF-α قبل و پس از انتهای مداخله بین دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. یافته ها: مقایسه درون گروهی شاخص های بیوشیمیایی حاکی از آن بود که سطوح تری گلیسرید (014/0=P) و (001/0=P) LDL و کلسترول (001/0=P) و (014/0=P)ALT و (009/0=P)AST و اینترلوکین 6 (032/0=P) و (014/0=P) TNF-α در گروه مداخله به صورت معناداری با کاهش همراه بودند؛ همچنین نتایج بین گروهی نیز حاکی از آن بودند که سطوح (014/0=P) LDL تری گلیسرید (048/0=P)و کلوسترول (03/0=P) و (001/0=P)ALTو (039/0=P) AST و (025/0=P) TNFو اینترلوکین 6 (006/0=P)در گروه مداخله به صورت معناداری نسبت به گروه کنترل کمتر بود.