بررسی اثر MSC های انسانی بر روی میزان بیان ژن ، متیلاسیون و سطح ترشحی سایتوکاین های التهابی در PBMC های بیماران مبتلا به COVID-19

Abstract

پاندمی ویروس COVID-19 از سال 2019 موجب مرگ و میر تعداد زیادی از انسان ها شد. از آن زمان تا به کنون روش های درمانی مختلفی برای درمان این بیماران پیشنهاد شده است. در این مطالعه ما به بررسی تاثیر سلول های بنیادی مزانشیمی بر بیان ژن، متیلاسیون پروموتور و ترشح سایتوکاین های التهابی توسط سلول های مونونوکلئار خون محیطی بیماران کووید به عنوان یک روش درمانی پرداختیم. روش ها و مواد: در اين مطالعه تجربی، از 20 نفر بیمار مبتلا به COVID-19 ۵ سی سی خون محیطی به منظور جداسازی PBMC گرفته شد. بعد از نمونه گیری و جدا سازی سلول های تک هسته ای (PBMC) از آنها، میزان بیان ژن، متیلاسیون و میزان سطح ترشحی سایتوکاین های IL-6 -IL-18, IFN-γ و TNF-α به ترتیب با استفاده از روش RT-PCR و الایزا قبل و بعد از همکشتی با MSC های انسانی اندازه گیری شد. در آخر برای آنالیز داده ها از نرم افزار Graphpad Prism استفاده شد و p<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته می شود. یافته ها: بر اساس نتایج ما، بعد از انجام همکشتی میزان بیان ژن و سطح ترشحی سایتوکاین های التهابی در PBMC خون محیطی بیماران کاهش معنی داری داشت. میزان متیلاسیون همه ژن های سایتوکاین های التهابی نیز بعد از همکشتی افزایش یافت که در تعدادی از ژن ها این افزایش معنی دار می باشد.