بررسی تأثیر تیمار سلولهای MOLT-4 با استفاده از 5-Azacitidine بر روی میزان بیان ژنهای مقاومت دارویی

Abstract

ALL شایع ترین بدخیمی کودکان و نوجوانان است که منشأ آن مغزاستخوان است. در زمینه درمان بدخیمی های هماتولوژیک شیمی درمانی نقش مهمی را ایفا می کند. با این حال مقاومت بعضی تومورها در برابر داروهای شیمی درمانی، اثرشیمی درمانی را محدود کرده و سبب عود مجدد بیماری می شود. فنوتیپ مقاوم به چند دارو ( (MDR) به خوبی در نمونه های بالینی شناخته شده است و به طور گسترده به ویژه در لوسمی های حاد، مورد مطالعه قرار گرفته است. بهترین مکانیسم مقاومت مشخص شده در لوسمی حاد بزرگسالان مکانیسمی است که با واسطه ژن MDR1 انجام می شود و نشان داده شده است که با نتیجه ضعیف همراه است. اکنون آشکار شده است که سایر پروتئین های جدید ممکن است با فنوتیپ مقاوم به چند دارو (MDR)مرتبط باشند مانندMRP1 که مانند MDR1، تجمع دارو در داخل سلول را با افزایش ترشح دارو کاهش می‌دهد. اگرچه مکانیسم دقیق انتقال دارو با واسطه MRP1 هنوز به طور کامل شناخته نشده است، مطالعات اخیر نشان می‌دهد که که MRP به‌عنوان ناقل کنژوگه های گلوتاتیون S عمل می‌کند. ترکیب 5 -آزاسیتیدین با نام تجاری Vizada نوعی داروی شیمی درمانی و نئوپلاستیک می باشد که در سندرم های میلودیسپلاستیک و CMMLبه وفور استفاده می شود. این داروی دمتیله کننده DNA می تواند به افزایش بیان ژن های سرکوبگر کمک کند و موجب تنظیم رشد سلولی شود. در مطالعه حاضر در نظر است ، تاثیر داروی دمتیله کننده 5 آزاسیتیدین بر بیان ژن های مقاومت دارویی MDR1 و MPR1 در رده سلولیMOLT-4 مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها : در این مطالعه ابتدا با روش MTT , IC50 داروی آزاسیتیدین مشخص شد و پس از تیمار سلول ها با دوز اپتیمم در فواصل 12 , 24 و 48 ساعت پس از تیمار , RNA سلول ها استخراج شد و با روش Real Time PCR میزان بیان ژن های MDR1 و MRP1 اندازه گیری شد. یافته ها : تیمار سلول ها با دارو Azacitidine باعث افزایش معنادار ژن MRP1 و کاهش غیر معنادار ژن در زمان های 12 و 24 ساعت پس از تیمار و افزایش غیر معنادار همین ژن در زمان 48 ساعت پس از تیمار شد.