ارزیابی سطح EGF و VEGF بزاقی در بیماران مبتلا به آفت راجعه دهانی :مرور نظام مند
چکیده
مقدمه: استوماتیت آفت عود کننده دهانی (RAS) یک ضایعه شایع دهانی با عامل ناشناخته می باشد. مطالعات مختلفی برای نشان دادن نقش مهم دو عامل به نام‌های فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) در RAS انجام شده است، اما نتایج مشخصی به دست نیامده است. فراتحلیل حاضر سطوح EGF و VEGF بزاقی را در بیماران مبتلا به RAS ارزیابی می کند.
روش کار: برای این منظور، در مطالعه مروری حاضر، چکیده مقالات جستجو شده در پایگاه های Web of Science، PubMed، Embase، ProQuest و Scopus تا ژانویه 2022 مورد بررسی قرار گرفت. در گوگل اسکالر و پایگاه اطلاعات علمی نیز برای یافتن مقالات به زبان فارسی جستجو به عمل آمد. جستجوها با عنوان اصطلاحات پزشکی معطوف به "استوماتیت آفت عود کننده دهانی" و "بزاق" در ترکیب با کلمات کلیدی "EGF" یا "VEGF" صورت گرفت. تمام مطالعات موردی کنترل که سطوح بزاقی EGF و VEGF را در بیماران مبتلا به RAS ارزیابی کرده اند، در این مرور گنجانده شدند. برای ارزیابی ناهمگونی آماری بین مطالعات، در این مطالعه از آزمون‌های کوکرین Q و I2 استفاده شد. سپس داده های استخراج شده در فرآیند تحلیل بر اساس نرم افزار فراتحلیل جامع مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: در جستجوی ابتدایی 619 مقاله در نظر گرفته شد که در نهایت7 مقاله انتخاب شدند. بر اساس این فراتحلیل، سطوح EGF و VEGF بزاقی در دوره فعال و بهبودی RAS به طور معنی‌داری کمتر از افراد سالم (p < 0.05) بود. همچنین سطوح بزاقی این عوامل در مرحله فعال RAS به طور معنی داری کمتر از مرحله بهبودی بود.
نتیجه گیری: این مطالعه مروری نشان می‌دهد که کاهش سطوح EGF و VEGF بزاقی نقش مهمی در ایجاد RAS دارد.