بررسی تاثیر لتروزول بر پسروی BHCG در حاملگی های نابجا در بیماران تحت نظر بیمارستان الزهرای تبریز

Abstract

حاملگی خارج رحمی یکی از علل مهم مرگ و میر و عوارض مادری در جوامع پیشرفته و در حال پیشرفت است. اگرچه در طی زمان با تشخیص زودتر، مرگ و میر نسبت به گذشته کمتر شده اما هنوز حاملگی نابجای پاره شده مسئول شش درصد مرگ مادرهاست. در زمان حاضر، متوتروکسات یکی از داروهاییست که برای درمان حاملگی خارج رحمی، بیش از همه مطالعه و پذیرفته شده است. اما مشکلات زیادی در ارتباط با استفاده از متوتروکسات از جمله عوارض جانبی دارو، کنتراندیکاسیون های مصرف، عدم پاسخ به درمان، وجود دارد. مطالعه حاضر در نظر دارد تا با تکیه بر اثر ضد استروژنی لتروزول تاثیر آن را بر پسروی BHCG در حاملگی های نابجا در بیماران تحت نظر بررسی کند. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، بعد از اخذ رضایت آگاهانه 44 بیمار با EP های مسجل شده با سونوگرافی ترانس واژینال، وارد مطالعه شدند. برای انجام مطالعه بیماران به صورت تصادفی به دو گروه متوتروکسات با دوز mg/m2 50 و گروه لتروزول با دوز mg/day 5 تقسیم شدند. بیماران در هر گروه، از نظر روند افت BHCG از زمان تشخیص تا درمان و رسیدن به BHCG منفی، مدت بستری، عوارض دارویی و شکست درمان مقایسه شدند. یافته ها: در شرایط مشابه از نظر سن و سابقه مامایی، میانگین BHCG اولیه در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند. در مجموع، در هر دو گروه متوتروکسات و لتروزول 19 نفر از 20 نفر یعنی 95% بیماران پاسخ به درمان دادند. در مقایسه BHCG روزهای اول و چهارم بعد از شروع درمان، در گروه متوتروکسات به طور میانگین 97/32%، و در گروه لتروزول 42/61% کاهش سطح BHCG داشتیم (1/0 P value= ). در مقایسه BHCG روز چهارم و هفتم بعد از تجویز داروها، در گروه متوتروکسات 65/63% ، و در گروه لتروزول 32/67% کاهش سطح BHCG داشتیم (P value= 5/0 ). که کاهشBHCG بین روز اول شروع درمان و روز چهارم و بین روزهای چهارم و هفتم بعد درمان معنی دار نبود. در مقایسه بیماران از نظر مدت بستری(P value=0/3) و مدت زمان پیگیری تا منفی شدن BHCG (P value=0/3)، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.