بررسی نتایج و عوارض اسکلروتراپی از طریق مقعد در کودکان با پرولاپس رکتوم در بیمارستان کودکان تبریز
Abstract
پرولاپس ركتوم در كودكان نسبتا شايع می باشد و با حداكثر بروز سني ۳-۱ سالگي است. اكثر موارد پرولاپس ركتوم در كودكان علت زمينه اي ندارد و ايديوپاتيك است. ولي علل آناتوميك و عفوني نيز نقش دارد. روش های کمتر تهاجمی به علت دارا بودن عوارض کمتر و در مقابل بهره وری بهتر در حال پیشرفت می باشند خصوصا در کودکان که میزان مدت زمان ریکاوری پس از عمل جراحی باز را باید به حداقل کاهش داد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نتایج و عوارض اسکلروتراپی از طریق مقعد در کودکان با پرولاپس رکتوم در بیمارستان کودکان می باشد.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، تعداد ۲۰ بیمار در گروه مداخله (تزریق اسکلروزان) و ۲۰ بیمار در گروه کنترل (درمان طبی) بیماران با پرولاپس رکتوم که به بیمارستان کودکان تبریز در طی اسفند سال ۱۳۹۹ تا اسفند سال ۱۴۰۰ مراجعه کرده اند وارد مطالعه شدند. پس از بیهوشی عمومی در پوزیشن لیتوتومی، ابتدا معاینه آنوس و رکتوم با انگشت و اسپوکولوم انجام شده و سپس در سه محل در ساعات ۳، ۶ و ۹ ( مقدار cc/kg ۱ در ساعت ۶ و cc/kg ۵/۰ در ساعت های ۳ و ۹) دکستروز ۵۰ درصد به صورت زیر مخاطی ۳-۲ سانتی متر بالای خط دندانه ای تزریق انجام گرفت. پس از هوشیاری بیمار مرخص شده و یک هفته بعد از نظر عوارض زودرس ویزیت شده و سپس دو دوره سه ماهه و شش ماهه بیماران از نظر عود و عوارض پیگیری شدند. بیماران گروه کنترل بیماران تحت درمان های حمایتی همانند درمان یبوست و کنترل عامل زمینه ای پرولاپس قرار گرفتند و موارد بدون یبوست (همانند دادن مواد شل کننده مدفوع) درمان صبر و انتظار بمدت 6 ماه داشتند.
یافته ها: میانگین سن بیماران گروه مداخله ۶۲/۵ سال و گروه کنترل ۱۵/۶ سال بود. از نظر توزیع جنیستی، بیشتر بیماران پسر بودند (۵/۷۷ درصد). میانگین شروع علائم در بیماران گروه مداخله ۷۳/۹ ± ۶۰/۲۲ ماه و در گروه کنترل ۳۴/۹ ± ۱۰/۲۴ ماه بود. تمامی بیماران پرولاپس رکتوم با گرید III و IV داشتند. شایع ترین علامت مشاهده شده مربوط به خروج پارشیل رکتوم بود (۴۵ درصد). در ویزیت اول ۹۰ درصد بیماران معاینه نرمال و تنها ۱۰ درصد ادم محل تزریق داشتند. در معاینه نوبت دوم (یک هفته بعد) تنها یک بیمار سلولیت داشته است. در ویزیت سه ماه بعد که مربوط به عوارض میان مدت می باشد، یک مورد تنگی آنوس و دو مورد نیاز به تزریق دوباره مشاهده شده بود. ویزیت نهایی بیماران که مربوط به عوارض بلند مدت می باشد شامل دو مورد عود پرولاپس بود.