ارزش آلبومین سرم در میزان دوز وازوپرسور و کلیرانس لاکتات در بیماران با شوک سپتیک بستری در ICU
Abstract
اگر آلبومین بتواند سبب کاهش نیاز وازوپرسور و مایعات دریافتی شود می توان انتظار داشت که آلبومین سرم در زمان بستری می تواند همراه باشد با پیامد های مهم ICU در ٢٤ ساعت اول بستری ، بنابراین این مارکر می تواند یک پیشگویی کننده مناسب و مطمئن از بیمارانی می باشد که میزان مرگ و میر بالایی داشته و نیاز به مراقبت بیشتری دارند . بنابراین در این مطالعه برآن شدیم تا ارتباط میزان Alb سرمی ابتدایی بیماران با تشخیص شوک سپتیک را با میزان دوز وازوپرسور و کلیرانس لاکتات آن ها بررسی نماییم.
روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد ٩٩ بیمار با تشخیص سپسیس بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهدا ( وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز) در بازه زمانی سال های٩٩-١٣٩٨ مورد ارزیابی قرار گرفتند؛برای تمام بیماران پس از بستری در بخش مراقبت های ویژه سطح سرمی آلبومین و لاکتات اندازه گیری شد و ارتباط آن با دوز تجمعی نوراپی نفرین در ٢٤ ساعت اول بستری در ICU تعیین شد.
یافته ها : میانه Albumin سرم و کلیرانس لاکتات در بیماران فوت شده پایین تر از بیماران در قید حیات مانده بود(٠.٠٠٠١> P)، با افزایش میزان Albuminسرم، میزان کلیرانس نیز افزایش (٠.٥٧٦= r و ٠.٠٠٠١>P) و با طول مدت تهویه مکانیکی، روزهای وابسته به وازوپرسور، دور تجمعی اپی نفرین و مورتالیته کاهش می یابد(٠.٠٠٠١> P). نرخ مرگ و میر در بیماران با تشخیص شوک سپتیک بر اساس میزان Albumin سرم برای مقدار آلبومین کمتر از ٢.٧، ١٠٠% ، و برای مقدار آلبومین٢.٧ الی ٢.٧برابر ٨.٣درصد (٨٣٣٣ در هر ١٠٠٠٠٠نفر) محاسبه شد در حالیکه نرخ مرگ و میر بیماران با مقدار آلبومین بیشتر یا مساوی ٣، صفر درصد بود.