تدوین برنامه توانمندسازی مراقبین غیررسمی برای مراقبت از سالمندان دوره انتهایی عمر در منزل
Abstract
مقدمه و هدف: با توجه به روند افزایشی جمعیت سالمندان در ایران، حمایت و نگهداری از سالمندان دارای بیماری انتهایی عمر، مشکلات فراوانی را برای مراقبین غیر رسمی ایجاد کرده است که شامل اعضاى خانواده، دوستان و بستگان می باشد. مراقبان غير رسمي سالمندان، بيماران پنهاني هستند كه مستعد ابتلا به مشكلات جسمي، رواني و اجتماعي فراواني مي باشند از این رو حفظ استقلال ، توانمندسازی ، آموزش و پشتیبانی از آنها می تواند باعث حمایت همه جانبه از آنها و کیفیت مراقبت شود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر، با بررسی مروری متون غیر سیستماتیک، برنامه های توانمندسازی مراقبین غیر رسمی در کشورهای توسعه یافته جمع بندی شدند، با توجه به داده های جمع آوری شده از پرسشنامه لیکرت طراحی شد. در فاز بعدی متخصصین و خبرگان با پرسشنامه طراحی شده وارد مطالعه دلفی شدند. بر اساس پرسشنامه طراحی شده مصاحبه نیمه ساختار یافته با مراقبین غیر رسمی انجام گرفت.
یافته‌ها: در بررسی متون غیر سیستماتیک پنج برنامه، قانون ها و سیاست های اجرایی در کشور های انگلستان،استرالیا، کانادا، هنگ کنگ به دست آمد. با برگزاری جلسات بحث گروهی متمرکز با استفاده از نظرات متخصصین نتایج مراحل قبلی، برنامه ای با 64 استاندارد شامل مسئولیت اجرایی، نحوه ارائه برنامه، محل اجرای برنامه، نیروهای مورداستفاده، حق و حقوق مراقب، محتوای آموزشی، نحوه تأمین هزینه طراحی شد. در ادامه نتایج تحلیل محتوای مصاحبه کیفی در چهار طبقه اصلی شامل تاثیرات مراقبت بر مراقب خانواده، نیاز های درک شده مراقبین، چالش های مرتبط با مراقبین غیر رسمی بدون مجوز و ملزومات توانمندسازی مراقبین غیر رسمی و 17 زیر طبقه قرار گرفت.
نتیجه گیری: الگوی استاندارد تدوین شده حاصل از نتایج این مطالعه می تواند برای ارتقاء توانمندی مراقبین غیررسمی در زمینه مراقبت و حمایت از حقوق آنان و مرگ با آرامش برای سالمندان با بیماری انتهایی و همچنین بهبود ارائه خدمات و کیفیت مفید باشد.