تفکر تشخیصی و ارتباط آن با صلاحیت بالینی در پرستاران اورژانس شاغل در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز 1399

Abstract

چکیده پژوهش پیش زمینه و هدف: تفکّر تشخیصی و صلاحیت بالینی دو مولفه ی اساسی در انجام مراقبت های پرستاری کارآمد می باشد. تفکّر تشخیصی می تواند با ابعاد مختلف صلاحیت بالینی پرستاران اورژانس ارتباط داشته باشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط تفکّر تشخیصی و صلاحیت بالینی در پرستاران اورژانس شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گردید. مواد و روش کار: در مطالعه ی همبستگی توصیفی حاضر، 113 نفر پرستار شاغل در بخش اورژانس مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب شرکت نمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سه بخشی شامل مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه تفکّر تشخیصی و مقیاس صلاحیت بالینی پرستار، از 20 بهمن 1399 تا 20 مرداد 1400 جمع آوری شده و وارد نرم افزار SPSS ورژن 22 گردید و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره ی تفکّر تشخیصی پرستاران اورژانس شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز 14/154 (دامنه میانگین 246_150) که در محدوده ی سطح 1 قرار دارد، یعنی انعطاف پذیری و ساختار حافظه، ضعیف می باشد. همچنین میانگین صلاحیت بالینی پرستاران اورژانس 62/61 بود، که در سطح خوب ارزیابی شده است. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، بین نمره ی کل تفکّر تشخیصی با نمره ی کل صلاحیت بالینی ارتباط مستقیم و معنی دار وجود دارد. کسانی که در صلاحیت بالینی نمره ی بالایی دارند در تفکّر تشخیصی هم نمره بالاتری دارند. همچنین ارتباط آماری معنی دار مستقیم بین بعد انعطاف پذیری در تفکّر با حیطه ی وظایف کاری و شغلی و نیز بین بعد ساختار حافظه با حیطه های آموزش و راهنمایی، فعالیت های تشخیصی، مسائل مدیریتی، مداخلات درمانی و وظایف کاری و شغلی وجود داشت. (0=p و0≠r).

بحث و نتیجه گیری: تفکّر تشخیصی در صلاحیت بالینی پرستاران اورژانس شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز ارتباط دارد. از یافته های این پژوهش می توان برای مدیریت بهتر در عرصه ی پرستاری استفاده نمود و چنین نتیجه گرفت که مدیران آموزشی در بیمارستان ها، سوپروایزر ها و سرپرستاران بخش ها به ویژه بخش اورژانس، از روش هایی همچون ارائه اطلّاعات تشخیصی در کتاب های علوم پزشکی و بکار گیری وسایل کمک آموزشی می توانند استفاده کنند که نقش به سزایی در تقویت تفکّر تشخیصی آموزشی پرستاران داشته باشد و نیز به کمک برگزاری کلاس های آموزشی سطح صلاحیت بالینی پرستاران را ارتقا دهند.