تأثیر برنامه پرستاری توانبخشی قلب بر خطر سلامت قلبی، کیفیت زندگی و درک از بیماری بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد تحت مداخله عروق کرونری در بیمارستان شهید مدنی سال 1398

Abstract

مقدمه: بیماری های قلبی عروقی اولین علت مرگ در جهان و ایران هستند که از میان این بیماری ها انفارکتوس قلبی بیشترین آمار مرگ ومیر را به خود اختصاص میدهد و انجام مداخله عروق کرونری از راه پوست یکی از روش های متداول درمان در این بیماران است. اگرچه انفارکتوس قلبی در نتیجه سبک زندگی ناسالم ایجاد می شود اما خود نیز باعث ایجاد سبک زندگی ناسالم می گردد که باعث تأثیر در کیفیت زندگی و درک از بیماری بیماران می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه پرستاری توانبخشی قلب بر خطر سلامت قلبی، کیفیت زندگی و درک از بیماری بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد تحت مداخله عروق کرونری انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 76 نفر از بیمارانی که برای اولین بار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و تحت PCI قرار گرفته اند انجام شده است.نمونه ها به روش در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. در این مطالعه جهت ارزیابی اطلاعات دموگرافیک بیماران از پرسشنامه " فرم ارزیابی اولیه پرستاری گوردون "، جهت ارزیابی خطر سلامت قلبی از پرسشنامه " ارزیابی خطر سلامت CDC با نام HRA: health risk assessments "، جهت ارزیابی کیفیت زندگی از پرسشنامه "MacNew" و جهت ارزیابی درک از بیماری از پرسشنامه "BIPQ" استفاده شد. بعد از پیش آزمون گروه مداخله تحت مداخله توانبخشی قلبی فاز یک و برنامه پرستاری توانبخشی قلبی قرار گرفت و بعد از سه ماه از انجام مداخله، پس آزمون بر روی هر دو گروه انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از 76 بیمار وارد شده به مطالعه در هر دو گروه اکثریت آنان مرد، متأهل، بی سواد یا در حد سواد ابتدایی بودند و دارای بیماری زمینه ای بودند و مقایسه تغییرات نمرات خطر سلامت قلبی، کیفیت زندگی، درک از بیماری و پیامدهای برنامه مراقبت پرستاری در دو گروه نشان داد که تغییرات ایجاد شده در نمره اکثر ابعاد خطر سلامت قلبی از جمله ابعاد (فعالیت فیزیکی،دخانیات،تغذیه، کمربند ایمنی، افسردگی، اضطراب، استرس، حمایت اجتماعی، درد، سلامت عمومی،خواب و داده های بیومتریک) کلیه ابعاد کیفیت زندگی و کل کیفیت زندگی ، تمامی ابعاد درک از بیماری و اکثر پیامدهای مداخلات پرستاری در گروه مداخله بعد از مداخله با گروه کنترل تفاوت اماری معنی دار دارد (P<0.05) و میزان تغییرات نمرات در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل می باشد و در گروه کنترل در برخی از متغیر ها نیز تغییرات جزئی وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده ی تأثیر مثبت توانبخشی قلبی فاز یک و برنامه پرستاری توانبخشی قلبی بر روی خطر سلامت قلبی، کیفیت زندگی، درک از بیماری و پیامد های برنامه مراقبت پرستاری بیماران است و این می تواند سبب ارتقاء ارائه خدمات به بیماران و افزایش رضایتمندی آنان شود.