ارائه روشی مبتنی بر ریسک جهت تعیین بازه زمانی بازرسی در بخشی از تاسیسات شرکت گاز استان آذربایجان شرقی
Abstract
مقدمه و هدف: استفاده از خطوط لوله جهت انتقال گاز طبیعی، به دلیل خطرپذیری ماده منتقله می تواند سبب بروز حوادث فاجعه باری گردد. ایجاد نشتی به معنای شکست اقدامات ایمنی بوده لذا ارزیابی ریسک و انجام بازرسی در خطوط لوله اهمیت فراوانی دارد. بازرسی مبتنی بر ریسک ضمن اجتناب از بازرسيهای مكرر، بازرسی را بر روي بخشهای با ريسک بالاتر متمركز و سبب کاهش هزینه های بازرسی و برنامه های تعمیر و نگهداری می شود.
روش بررسی: این مطالعه در بخشی از خطوط لوله توزیع گاز شهری به طول 19 کیلومتر در شرکت گاز استان آذربایجان شرقی انجام گرفت. از روش ارزیابی ریسک کنت مولبایر در چهارچوب بازرسی مبتنی بر ریسک استفاده گردید. خط لوله به 94 قسمت مجزا تقسیم گردیده وبرای هر قسمت ارزیابی ریسک انجام و زمان بازرسی بهینه محاسبه شد.
یافته ها: امتیازهای حاصل از ارزیابی ریسک در محدوده بین 0 تا 5 قرار گرفت. امتیاز 0 به معنی بیشترین و 5 به معنی حداقل میزان ریسک تعیین گردید. 58.5 درصد از کل خط لوله دارای سطح ریسک متوسط بود. شاخصهای خوردگی و شخص ثالث دارای کمترین امتیاز بودند. میانگین بازرسی 166.48 روز و حداقل زمان بازرسی در 73 درصد از بخشهای خط لوله، 6 ماه محاسبه گردید.
نتیجه گیری: تمرکز بر شاخصهای موثر در افزایش ریسک، می تواند با کاهش هزینه ها سبب بهبود فرآیندهای بازرسی و تعمیر و نگهداری گردد. تعیین زمان بهینه بازرسی در نهایت سبب افزایش ضریب ایمنی خط لوله خواهد شد. لذا استفاده از ارزیابی کنت مولبایر در فرآیند بازرسی مبتنی بر ریسک می تواند با تعیین تعداد و زمانهای مناسب جهت بازرسی، در فرآیندهای کاهش ریسک، افزایش قابلیت اطمینان و بهینه سازی برنامه های بازرسی در خطوط لوله موثر باشد.