بررسی اثر ترکیبی ایمونوتراپی با DCهای پالس شده با لیزات تومور سینه و مهار کننده CTLA-4 بر روی پاسخ سلول های T

Abstract

استفاده از روش های متدوال به منظور درمان سرطان سینه با محدودیت هایی از قبیل بروز عوارض جانبی جدی، وجود مقاومت دارویی، غیر اختصاصی بودن دارو و عود سرطان در نواحی دور دست همراه است. سلول های دندریتیک جدا شده از بیماران مبتلا به سرطان سینه میتوانند در شرایط آزمایشگاهی با آنتی ژن های تومور مورد نظر فعال شوند و پس از فعال شدن مجددا به بیماران تزریق گردند تا پاسخ های ایمنی را فعال یا تقویت کنند. این روش بطور موثری پاسخ های سایتوتوکسیک را در برابر آنتی ژن های توموری آغاز می کند. CTLA-4 یکی از گیرنده های مهاری موجود بر روی دندریتیک سل های مشتق از مونوسیت ها(mDC)می باشد که در ریز محیط تومور باعث اختلال عملکردی این سلول ها میشود. لذا میتوان با استفاده از آنتی بادی مونوکلونال یا siRNA میزان بیان آنرا کاهش داد و عملکرد این دندریتیک سل ها را تاحدودی بهبود بخشید. siRNAها مولکول های RNA دو رشته ای هستند که قادرند با اتصال به mRNA هدف بیان آن را مهار کنند. در این مطالعه هدف آن است که سلول های دندریتیک را با لیزات تومور سینه پالس کرده و با استفاده از مهار کننده های CTLA-4، بیان این گیرنده را روی دندریتیک سل های مشتق از مونوسیت ها مهارکرده و سپس تاثیر این مهار را بر روی لنفوسیت هایT بررسی کنیم. مواد و روش ها پس از جدا کردن سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMCs) با استفاده از محلول فایکول از خون محیطی اهداکنندگان، مونوسیت ها بوسیله خاصیت چسبندگی آنها به سطوح پلی استایرن جدا شدند. سپس مونوسیت ها با استفاده از granulocyte-macrophage colony-stimulating factor (GM-CSF)، interleukine-4 (IL-4)، و lipopolysaccharide (LPS)، به DC های بالغ تبدیل شد. سپس این سلول ها با لیزات تومور سینه پالس (mDC) و بیان CTLA-4 در آنها با استفاده از siRNA مهار شد (CTLA-4 silenced mDCs). برای بررسی اثر همکشتی CTLA-4 silenced mDCs، با سلول های T، در میزان تکثیر این لنفوسیت ها، از روش فلوسایتومتری استفاده گردید. به منظور بررسی اثر CTLA-4 silenced mDCs در میزان تولید سایتوکاین از لنفوسیت های T از روش الایزا استفاده شد. نتایج مهار بیان CTLA-4 در mDC ها به طور قابل‌توجهی بلوغ و فعالیت تحریکی آنها را بهبود بخشید. CTLA-4 silenced mDCs ظرفیت بالاتری برای تحریک تکثیر سلول های T CD3+ نسبت به mDC ها داشتند. co-culture سلول های T اتولوگ و CTLA-4 silenced mDC ها منجر به تولید سطوح بیشتری از IFN-γ و IL-4 از سلول های T نسبت به همکشتی سلول های T/mDCs شد.