تعیین مقاومت به آنتی بیوتیک ها در ایزوله‌های کورینه باکتریوم مینوتیسیموم در تبریز در سال 1399

Abstract

بیماری اریتراسما یک عفونت مزمن پوستی است که در چین های بدن به صورت لکه های مسطح ظاهر می شود. عامل این عفونت باکتری کورینه باکتریوم مینوتیسیموم است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی و حضور ژن مقاومت به اریترومایسین (ermX و mefA) در سویه های کورینه باکتریوم مینوتیسیموم از شهر تبریز در سال 1399 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه باکتری های کورینه باکتریوم مینوتیسیموم را در محیط کشت BHI و آگارخون دار ایزوله کرده، حساسیت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، کلاریترومایسین، تتراسایکلین، نئومایسین، کلیندامایسین، پنی سیلین و جنتامیسین به روش دیسک دیفیوژن آگار انجام شد و حضور ژن مقاومت به اریترومایسین ( ermXو (mefA به روش PCR بررسی گرديد. در نهایت کل داده‌ های به دست آمده توسط روش‌ های آماری در نرم افزار SPSS ارزیابی شد. یافته ها : از 278 نمونه ی پوستی مشکوک به اریتراسما تعداد 41 نمونه (%74/14) اریتراسما بودند از این میان تعداد 12 ایزوله (26/29) درصد مربوط به جنس مونث و 29 ایزوله (79/70) درصد مربوط به جنس مذکر بودند. در مقاومت به آنتی بیوتیک ها، بیشترین فراوانی مقاومت به پنی سیلین (%60/75) و پس از آن اریترومایسین و کلاریترومایسین (%02/39)، کلیندامایسین (%26/29)، تتراسایکلین (%40/24) جنتامیسین و نئومایسین (%51/19) مشاهده شد. فراوانی ژن‌های ermX و mefA به ترتیب 75% و %5/12 بود.