تعیین دانش، رفتارهای پیشگیرانه و درک خطر دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در ارتباط با همه‌گیری کووید-۱۹
Abstract
از ۳ سال پیش، گونه جدیدی از خانواده کروناویریده سبب پاندمی و ابتلا فراوان در سرتاسر جهان شده است. دانشجویان پزشکی به علت تماس گسترده‌شان، در محیط بالینی، با بیماران، خطر بالاتری جهت ابتلا به بیماری COVID-19 را دارند. بر آن شدیم تا سطح دانش در مورد این بیماری، خودارزیابی از میزان انجام رفتارهای پیشگیرانه و درک خطر از بیماری را در بین دانشجویان پزشکی بسنجیم.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی در بین ۲۰۹ دانشجوی مقاطع اینترنی و اکسترنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. دانش، رفتارهای پیشگیرانه و درک خطر توسط پرسش‌نامه‌ای آنلاین شامل ۲۶ سوال ارزیابی شد. پایایی و روایی پرسش‌نامه بررسی شد و مقادیر قابل قبولی داشتند. همبستگی بین این متغیرها توسط آزمون آماری بررسی شد.
یافته‌ها: سطح دانش شرکت‌کنندگان در مورد COVID-19 ۸۹.۲٪ ارزیابی شد؛ میزان انجام رفتارهای پیشگیرانه ۸۱.۸٪ و درک خطر آن‌ها ۳.۶۸ از ۸ بود. تفاوت معناداری بین دو جنس در متغیرها یافت نشد. سطح دانش با میزان انجام رفتارهای پیشگیرانه و انجام رفتار با درک خطر، همبستگی مثبت خفیف اما معناداری داشتند.
نتیجه‌گیری: دانش شرکت‌کنندگان در مورد بیماری و رفتارهای پیشگیرانه در سطح بالایی قرار داشت. با این حال درک خطر متوسطی نسبت به بیماری داشتند. با توجه به پیدایش سویه‌های جدید و احتمال ایجاد قریب الوقوع اپیدمی‌های جدید نیاز به تقویت درک خطر دانشجویان و بالتبع آن رفتارهای پیشگیرانه آن‌ها می‌تواند لازم باشد.
کلمات کلیدی: COVID-19، درک خطر، دانش، رفتار پیشگیرانه، دانشجویان پزشکی