بررسی ارتباط سطح هموگلوبین A1C با TIMI flow پایه و post PCI و ترومبوز گرید، در بیماران غیر دیابتی دچار انفارکتوس میوکاردی حاد که تحت ریوسکولاریزاسیون کرونری اولیه قرار می گیرند

Abstract

جریان خون کرونری در فاز حاد انفارکتوس میوکاردی با صعود قطعه ST(STEMI) که با معیار آنژیوگرافیک TIMI سنجیده می‌شود، تعیین‌کننده عاقبت بالینی بیمار است و تحت تأثیر عوامل متعدّدی قرار دارد. باوجود مطالعات گسترده، عوامل خطر قابل‌تغییر جریان خون کرونری مختل (TIMI< 3) و درمان کارآمد آن به‌طور کامل شناخته‌نشده‌اند. هایپرگلایسمی ممکن است باعث ایجاد یک حالت پیش ترومبوتیک شود و بنابراین بر جریان TIMI قبل یا بعد از PCI تأثیر بگذارد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین ارتباطِ بین سطح هموگلوبین A1c و جریان تیمی پایه و نهایی و بار ترومبوس در شریان مرتبط با انفارکت و ارزش پیش‌بینی کنندگی آن، در بیماران غیر دیابتی دچار STEMI که با آنژیوپلاستی کرونری اوّلیّه درمان می‌شوند، است. روش کار: درمجموع 383 بیمار متوالی با تشخیص STEMI و بدون سابقه دیابت ملیتوس، ظرف حدّاکثر 12 ساعت از شروع علایم، با راهبرد آنژیوپلاستی کرونری اوّلیّه (primary PCI) درمان شدند. از این تعداد 118 بیمار (31%) به دلیل داشتن هموگلوبین A1c مساوی یا بالاتر از ٪5/6 به دلیل انطباق با معیار دیابت ملیتوس، از مطالعه حذف شدند. 265 بیمار باقیمانده بر اساس سطح HbA1c به سه دسته تقسیم شدند. گروه یک (HbA1c ≤ 5%)، گروه دو (HbA1c 5.1%─5.9%)، گروه سه (HbA1c 6%─6.4%). مقایسه بین سه گروه ازنظر عوامل خطر، سطح تروپونین، سطح گلوکز خون، پروفایل لیپیدی، عملکرد کلیه، تعداد عروق درگیر، نوع MI، کسر جهشی بطن چپ، جریان تیمی قبل و بعد از آنژیوپلاستی اوّلیّه، بار تروبوس، عوارض و مرگ‌ومیر بیمارستانی انجام شد. یافته‌ها: با افزایش سطح HbA1c شیوع جریان تیمی 3 بعد از PCI اوّلیّه کاهش یافت: گروه یک 87%>، گروه دو 78%>، گروه سه 63%(p = 0.008). شیوع جریان تیمی 3-2 قبل از انجام آنژیوپلاستی نیز با افزایش سطح HbA1c کاهش یافت ولی ازنظر آماری معنادار نبود: گروه یک 32%، گروه دو 26%، گروه سه 13%(p = 0.124). هموگلوبین A1c افزایش‌یافته با بار ترومبوس بزرگ نیز رابطه معناداری داشت (p = 0.021). در تحلیل رگرسیون چندمتغیّره، هموگلوبین A1c یک پیش‌بینی کننده مستقل تیمی بعد از PCI و بار ترومبوس باقی ماند.