بررسی سرانجام تکاملی در نوزادان با هایپربیلی روبینمی شدید در 24 تا 36 ماهگی

Abstract

هیپربیلی روبینمی یک مشکل شایع و اغلب موارد خوش خیم در نوزادان به شمار می رود. عوارض ناشی از تجمع بیلی روبین شامل ناتوانی های تکاملی نورولوژیکی شامل اختلالات شنوایی، شناخت و فرایند حرکتی می باشد. اختلالات حرکتی شامل دیس تونی و آتتوز، مطابق با ضایعات ویژه در هسته های قاعده ای است. تون ابنرمال و هماهنگی ابنرمال نشانه ضایعه در مخچه می باشد. اختلالات شنوایی کراکترستیک ناشی از هایپربیلی روبینمی و کرن ایکتروس شامل اختلالات Process شنوایی، کاهش شنوایی و کری می باشد (4-6). هدف: هدف از انجام این مطالعه تعیین سرانجام تکاملی در کودکان با هایپربیلی روبینمی شدید در 24 تا 36 ماهگی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، نوزادانی که از تاریخ 1/1/1393 لغایت 29/12/1393 به مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز با هایپربیلی روبینمی شدید مراجعه کرده اند وارد مطالعه شده اند. حجم نمونه و روش نمونه گیری به روش تمام شماری از نوزادان ایکتریک مراجعه کننده به مرکز کودکان می باشد که در مدت مطالعه 181 مورد برآورد شده است که با در نظر گرفتن 60 مورد عدم مراجعه یا فوت حدود 121 مورد در نظر گرفته می شود. یافته ها: در مطالعه ما 52 نفر از نوزادان دختر (43 درصد) و 69 نفر پسر (57 درصد) بودند. میانگین ± انحراف معیار سن بروز ایکتر در نوزادان مورد بررسی برابر 27/1 ± 51/4 روز بود. میانگین ± انحراف معیار وزن هنگام تولد نوزادان مورد مطالعه برابر 27/559 ± 22/3102 گرم بود. در بین بیماران مورد مطالعه 3 بیمار (47/2 درصد) از نظر نمره ASQ و در سیر تکاملی دچار اختلال بودند که از 3 بیمار مورد نظر، 2 (65/1 درصد) مورد تعویض خون شدند که یک مورد به علت ناسازگاری ABO بوده که دو نوبت IVIG دریافت کرده بود. 24 بیمار (83/19 درصد) سابقه تعویض خون داشتند و تمامی بیماران فتوتراپی invasive دریافت کردند. از 24 بیمار (83/19 درصد) که تعویض خون داشتند، 8 مورد (61/6 درصد) شواهد ناسازگاری ABO داشتند که بعد تعویض خون IVIG دریافت کردند. شایع ترین علت بستری بیماران مورد مطالعه بعد از دوران نوزادی مربوط به علائم تنفسی با فراوانی 10 بیمار (27/21 درصد) و سپس تب با فراوانی 8 بیمار (02/17 درصد) بود. بیشترین فراوانی علائم سپتی سمی مربوط به poor feeding با فراوانی 15 بیمار (2/65 درصد) بود. میانگین ± انحراف معیار بیلی روبین بیماران در نوبت اول برابر 21/4 ± 92/21 میلی گرم در دسی لیتر و در نوبت آخر برابر 9/0 ± 00/5 میلی گرم در دسی لیتر بود.