تأثیر لیزات لیشمانیا ماژور بر بیان مارکرهای مولکولی متاستاز و آنژیوژنز رده سلولی سرطان پوست
Abstract
شواهد مدللی وجود دارد که احتمالا آلودگی به عوامل عفونی و انگلی به صورت غیر اختصاصی میتواند در رشد سلول های بدخیم تاثیر گذار باشد. روشهای بیولوژیک از جمله روشهای نویدبخش و سالم در حوزه درمان سرطان به شمار می روند که امروزه تا حد زیادی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهشهای اخیر نشان داده اند که آنتی ژن برخی انگلها تاثیر ضدسرطانی داشته اند. لذا در این مطالعه تاثیرلیزات انگل لیشمانیا ماژور بر رشد سلولهای سرطانی پوست مورد بررسی قرارگرفت.
روش کار:رده سلولی سرطان پوست در محیط کشت RPMI1640 حاوی 10 درصدFBS، mM 2 ال-گلوتامین، پنی سیلین( 100 Unit/ml) و استرپتومایسین( 100 Unit/ml)، در شرایط استریل تحت دمای 37 درجه و 5 درصدCO2 کشت داده شد. سپس این سلول ها تحت تیمار با غلظت های مختلف لیزات لیشمانیا ماژور قرار گرفتند؛ برای بدست آوردن غلظت (های) بهینه، تستMTT انجام شد. به این صورت که در پلیت های 96 خانه ای، در چاهک های مختلف تعداد مشخصی سلول را با غلظت های مختلف از آنتی ژن مجاور کرده و بعد از 24 ساعت انکوباسیون محلول رویی را خارج کرده و به چاهک ها محیط کامل وMTT اضافه کردیم. بعد از 4 ساعت انکوباسیون در 37 درجه سانتی گراد و سپس اضافه کردن حلالMTT، بر اساس رنگ تولید شده و سنجش آن توسط دستگاه الایزاریدر در طول موج 570nm، نتیجه گزارش شد؛سپس سلولها به تعداد 400 هزار در هر چاهک پلیت کشت 6 تایی اضافه شده و بعد از 24 ساعت که سلولها به ته چاهک متصل شدند، محیط کشت تعویض شده و غلظتبهینه بدست آمده از آنتی ژن به آنها اضافه شد. پس از 24ساعت سلولها با تریپسین-EDTA برداشته شده و توسط کیت استخراج، RNA توتال آنها استخراج وcDNA سنتز شد سپس میزان بیانmRNA ژن های رگزایی در کنار کنترل داخلی بتا اکتین توسط روشqRT-PCRو با پرایمرهای اختصاصی بررسی شد.
یافته ها : بر اساس نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده، مشخص گردید که آنژیوژنز در رده سلولی ملانوما به کمک انگل لیشمانیا به صورت معناداری افزایش پیدا کرد.