تاثیر تزریق وریدی سلولهای بنیادی c-kit + بر میزان بیان ژنهای موثر بر اتوفاژی در بافت قلبی رتهای نر دیابتی نوع دو القا شده با رژیم پرچرب/استرپتوزوتوسین با دوز کم

Abstract

در سالهای اخیر شیوع دیابت در دنیا افزایش پیدا کرده لذا اختلال عملکرد قلبی ناشی از این بیماری بعنوان یک چالش جدی و فوری در حال ظهور مطرح است. اتوفاژی که یک فرایند کاتابولیکی فیزیولوژیک است در بیماری دیابت دچار اختلال می¬شود. با توجه به اهمیت یافتن روشی برای درمان اختلال عملکرد قلبی بدنبال دیابت و مشخص نبودن مکانیسم اثر سلول های بنیادی c- kit+ در این خصوص، برآن شدیم که برای اولین بار اثر تزریق سلولهای c-kit+ استخراج شده از مغز استخوان را بر میزان بیان ژنهای موثر بر اتوفاژی در بافت قلبی رتهای نر دیابتی نوع دو ایجاد شده با رژیم پرچرب و استرپتوزوسین با دوز پایین را بررسی کنیم . روش کار: در این مطالعه، 58 رت نر طبق گروه‌های زیر (12 رت در هر گروه) مورد بررسی قرار گرفتند: 10 حیوان به طور تصادفی ساده به منظور استخراج سلولهای c-kit⁺ و c-kitˉ انتخاب شده و بقیه حیوانات به طور تصادفی ساده به 4 گروه کنترل (C) ، دیابتیک (D)، دیابتیک + سلول c-kit+ (D+ c-kit+) و دیابتیک + c-kit- (D+ c-kit-) تقسیم شدند. به منظور القا دیابت تحت رژیم غذایی با چربی بالا و به دنبال آن یک تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (35 mg/kg) قرار گرفتند. از مغز استخوان 10 حیوان انتخاب شده سلول¬های تک هسته¬ای جدا شدند و ازبین آنها سلول¬های c-kit+ و c-kit- استخراج شده سپس سلول¬های c-kit+ با استفاده از روش MACS جدا شدند. سلول¬های استخراج شده به صورت داخل وریدی تزریق شدند 60 روز بعد حیوانات با تزریق کتامین و زایلازین بیهوش شدند و بافت قلب آنها جهت بررسی پاتولوژی و میزان بیان ژن¬های مرتبط با اتوفاژی خارج شدند. یافته ها: یافته¬های این مطالعه کاهش میزان بیان ژن¬های BECLIN, LC3 , p62در بافت قلبی گروه دیابتیک در مقایسه با گروه کنترل نشان را داد. تزریق سلول¬های c-kit + باعث بهبود میزان بیان ژن-های فوق گردید.