بررسی اثر فیبروبلاست در میزان بیان مارکرهای سطحی سلول ها ی بنیادی سرطان پستان در شرایط شیمی درمانی با دوکسوروبیسین

Abstract

سرطان پستان به عنوان شایع ترین سرطان در جهان و اولین علت مرگ و میر زنان در اثر سرطان، نیازمند توجه ویژه در خصوص مکانیسم عمل و درمان می باشد. در دهه های اخیر، نقش ریزمحیط Tumor microenvironment)) در پیشرفت تومور و نقش آن در تاثیر درمان بر سرطان مورد توجه قرار گرفته است. فیبروبلاست های مرتبط با سرطان (Cancer-associated fibroblasts (CAFs)) به عنوان جزیی از این ریزمحیط، به عنوان بازیگر کلیدی در میان سلول های استرومایی ظاهر شده اند مواد و روش ها: کلیه بررسی ها در محیط in-vitro و بر روی رده های سلولی MCF-7 و MDA-MB 231 به ترتیب بعنوان زیر گروه لومینال و بازال صورت گرفت. یافته ها: هم کشتی سلول های MCF-7 (زیرگروه لومینال) و MDA-MB231 (زیرگروه بازال) با فیبروبلاست تیمار شده با دوکسوروبیسین باعث افزایش جمعیت سلو ل های CD44+/CD24- شد. تعداد و اندازه ی ماموسفر های تشکیل شده در سلول های MCF-7 و MDA-MB231 هم کشتی شده با کاندیشن مدیوم فیبروبلاست تیمار شده با دوکسوروبیسین نسبت به گروه کنترل افزایش قابل توجهی نشان نداد. هم کشتی سلول های MCF-7 و MDA-MB231 با کاندیشن مدیوم فیبروبلاست تیمار شده با دوکسوروبیسین باعث افزایش درصد Wound clousre شد.