اثر افزودن شیشه ی زیست فعال بر خواص MTA : بررسی خواص آنتی باکتریال و زمان ست شدن

Abstract

مقدمه: Mineral trioxide aggregate یک بیومتریال با خواص مطلوب برای درمان های اندودنتیک تلقی می شود ولی زمان ستینگ طولانی و خاصیت ضدمیکروبی پایین در مقابل برخی از میکروارگانیسم ها از جمله معایب آن محسوب می شوند. مطالعات پیشین نشان داده اند که افزودن شیشه زیست فعال (Bioactive Glass) به MTA موجب بهبود خواص آن می شود. در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر افزودن بیواکتیوگلاس به برخی از ویژگی های MTA از جمله مدت زمان ست شدن و خاصیت ضدمیکروبی علیه باکتری انتروکوکوس فکالیس در شرایط in vitro پرداخته شده است. مواد و روشها: برای سنتز بیواکتیوگلاس از روش سل-ژل استفاده گردید. سپس پودر شیشه زیست فعال با نسبتهای مشخص به پودر MTA اضافه گردید. نمونه ها به سه گروه تقسیم شدند: MTA خالص، MTA ترکیب شده با 10% وزنی بیواکتیوگلاس و MTA ترکیب شده با 20% وزنی بیواکتیوگلاس. سنجش زمان ست شدن نمونه ها طبق روش ذکر شده در استاندارد 2007-9917 ISO صورت گرفت. برای بررسی خاصیت ضدمیکروبی از تست تماس مستقیم (DCT) و از پلیت های 96 خانه ای استفاده گردید. نتایج: ترکیب MTA با بیواکتیو گلاس موجب کاهش مدت زمان ستینگ در مقایسه با MTA خالص می شود. ترکیب MTA با 10% و 20% از بیواکتیوگلاس موجب افزایش خاصیت ضدمیکروبی می شود و با افزایش مقادیر بیواکتیوگلاس خاصیت ضدمیکروبی افزایش می یابد. نتیجه گیری: MTA به تنهایی دارای خاصیت ضدمیکروبی محدودی می باشد. با افزودن بیواکتیوگلاس به آن می توان خاصیت ضدمیکروبی را افزایش و مدت زمان ست شدن را کاهش داد و موجب بهبود عملکرد MTA شد.