ارزیابی سطح سرمی Ficolin 2 و ارتباط آن با شدت بیماری استئوآرتریت
Abstract
استئوآرتريت يا آرتروز شايعترين بيماري مفصلي است و اصليترين تظـاهر آسـيب شناسـي (پـاتولوژي) آن در سطح بافتي، تخريب موضعي غضروف مفصلي است، كه در مفاصل متحرك به وسيله تخريب غضروف مفصلي همراه با استخوان سازي جديد در سطح و حاشيه مفاصل درگير تظاهر مي كند. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی سطح سرمی Ficolin 2 و ارتباط آن با شدت بیماری استئوآرتریت است.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی تعداد 60 نفر از بیماران مبتلا به استئوآرتریت و 30 نفر مراجعه کننده به عنوان کنترل در بیمارستانهای آموزشی شهر تبریز در سال 1400 به صورت در دسترس با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب و بررسی شدند. از کلیه افراد بعد از ارائه توضیحات لازم رضایتنامه کتبی اخذ شد و از این افراد در ادامه جهت بررسی سطح سرمی Ficolin 2 نمونه خون گرفته شد. سپس به کمک کیت مخصوص و با روش ELISA سطح سرمی Ficolin 2 تعیین گردید. پس از انجام مطالعه و جمع آوری اطلاعات اولیه، تجزيه و تحليل داده‌ها انجام گرفت.
نتایج
با توجه به نتایج به دست آمده بیشترین تعداد مبتلایان به استئوآرتريت را خانم ها به خود اختصاص داده اند و همچنین بیشترین ابتلا به استئوآرتريت در مفصل زانو مشاهده شد.
بررسی سطح سرمی فیکولین 2 نشان داد سطح این فاکتور در گرید های سه و چهار افزایش معناداری پیدا کرده است و همچنین افزایش سطح این فاکتور با مدت ابتلا و سن رابطه معناداری دارد.