ارزیابی اثر کورکومین بر فاکتورهای التهابی در بیماران ESRD تحت همودیالیز

Abstract

بیماری مزمن کلیه (CKD) دارای نرخ بروز 10-13٪ است. بیماران CKD به طور قابل توجهی افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی (CVD) دارند. مشخص شده که عوارض ناشی از CVD علت اصلی مرگ و میر در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی مرحله نهایی (ESRD) است. نشانگرهای التهابی بالاتر ممکن است به افزایش عوارض و میزان مرگ و میر در این بیماران کمک کند. هدف ما در این مطالعه بررسی اثر کورکومین بر نشانگرهای التهابی IL-6، CRP، فریتین و ESR در بیماران ESRD تحت همودیالیز بود. مواد و روش کار: چهل و دو شرکت‌کننده در این کارآزمایی بالینی مداخله ای وارد شدند. قبل از هر گونه مداخله، نمونه خون بیماران جمع آوری و برای تجزیه و تحلیل بیشتر به آزمایشگاه ارسال شد. روزانه یک قرص کورکومین (Curcuma, Dineh-Iran) شامل 47.5 میلی گرم کورکومین برای بیماران به مدت چهار ماه تجویز شد. پس از چهار ماه، نمونه خون بیماران جمع آوری و به آزمایشگاه ارسال شد. سطوح Hgb، HCT، کراتینین، اوره، FBS، کلسترول تام، تری گلیسیرید، ESR و CRP قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. یافته¬ها: بین سطوح کلسترول تام سرم (006/0 =p-value) و تری گلیسیرید (003/ 0=p-value) قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. علی رغم تغییرات مهم در نشانگرهای التهابی، تفاوت معنی داری از نظر آماری در مورد نشانگرهای التهابی قبل و بعد از مداخله وجود نداشت.