بررسي فراواني ویروس پاپیلومای انساني در نمونه های سرطان پروستات درشهر تبریز

Abstract

سرطان پروستات به عنوان پنجمین علت مرگ و دومین سرطان شایع در مردان سراسر دنیا است. در ایران سرطان پروستات یکی از ده سرطان شایع است. اطلاعات کمی در مورد مکانیسم های ایجاد کننده این بیماری وجود دارد. عفونت ویروس پاپیلومای انسانی منجر به ضایعات بدخیم و خوش خیم در ناحیه تناسلی زن ومرد می شود. اطلاعات در مورد نقش پاپیلوما ویروس انسانی در ایجاد سرطان پروستات متناقض است. در مطالعه حاضر، هدف ما تعیین فراوانی پاپیلوما ویروس انسانی در نمونه های سرطانی و غیر سرطانی پروستات در شهر تبریز بود. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی مقطعی، 50 نمونه پارافینه سرطان پروستات و 50 نمونه پارافینه هایپرپلازی خوش خیم پروستات به عنوان گروه شاهد، از بخش پاتولوژی بیمارستان سینا تبریز در سال 1398 جمع آوری شد. پس از تهیه اطلاعات دموگرافیک بیماران از آرشیو پاتولوژی، تمامی نمونه ها به مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی منتقل شدند و برش هایی نازک از بافتها انجام شد، پارافین نمونه ها با استفاده از گزیلن حذف شده و سپس با استفاده از کیت استخراج DNA، شرکت پاک ژن، DNA نمونه ها استخراج و در دمای20- درجه در داخل میکروتیوب های استریل ذخیره شد. کلیه نمونه ها با استفاده از پرایمر های طراحی شده بر روی HPV16,HPV18 با کمک تکنیک PCR تست شدند. نهایتا محصولات PCR با استفاده از الکتروفورز بررسی شدند و سپس ژل جهت بررسی باندها به دستگاه ترانس لومیناتور منتقل شد. در پایان نتایج حاصل، با نرم افزارspss نسخه 20( (SPSS Inc. Chicago,USA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها با استفاده از روش PCR، 3 نمونه(6%) از 50 نمونه سرطان پروستات واجد DNA HPV18 بودند ولی هیچ DNA HPV16 در نمونه های سرطان پروستات تشخیص داده نشد. میانگین سنی بیماران در گروه HPV 18 مثبت، 33/61 سال با انحراف معیار 50/11سال، که از 50 تا 73سال متغیر بود. در گروه هایپرپلازی خوش خیم پروستات هیچ DNA مثبتی از نظر HPV16 و HPV18 مشاهده نشد.