تأثیر ورزش داوطلبانه بر تصلب شرایین، میزان بیان miR-200b، miR-200c و Zeb- 1 در بافت آئورت موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو

Abstract

دیابت یک عامل خطرناک شناخته¬شده در بروز بیماری¬های قلبی عروقی است که با اصلاح شیوه¬ی زندگی میتوان خطر ابتلا به آن را کاهش داد. از آنجایی که تاثیر ورزش در کاهش چاقی وشاخص¬های خطرزای قلبی-عروقی به اثبات رسیده است؛ در این مطالعه به یکی از مسیرهای داخل سلولی با واسطه گری miR-220b , miR-200c و ژن ZEB-1 در روند تاثیر ورزش داوطلبانه پرداختیم. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر ورزش بر میزان تصلب شرایین است. مواد و روش کار: 48 موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به گروه های کنترل (Con)، دیابتی (Dia)، ورزش داوطلبانه (Exe) و دیابتی- ورزش داوطلبانه (Dia-Exe) تقسیم شدند. دیابت با رژیم غذایی پرچرب به مدت چهار هفته و به دنبال آن تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین (35 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) القا شد. تمرین داوطلبانه با قرار دادن حیوانات در قفس چرخ های چرخشی به مدت ده هفته انجام شد. در انتهای مطالعه و بیهوشی حیوانات، بافت آئورت جهت بررسی بافت شناسی و نیز اندازه گیری میزان بیان miR-200b , miR-200c و ژن ZEB-1 تهیه گردید. یافته ها: دیابت در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش معنی دار میزان بیان miR-200b (P<0.001) و miR-200b (P<0.05) در بافت آئورت گردید (P<0.001). همچنین در گروه دیابتی میزان بیان ژن ZEB -1 در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی دار کاهش یافت. ورزش به تنهایی موجب افزایش معنی دار میزان بیان ژن ZEB -1 در مقایسه با گروه کنترل شد (P<0.05). در شرایط دیابتی ورزش توانست باعث کاهش معنی دار میزان بیان miR-200c (P<0.001) و miR-200b (P<0.05) گردد .مطالعات بافت شناسی هم تاثیر مثبت ورزش در تصحیح روند آترواسکلروز و تخریب ساختار بافتی آئورت در شرایط دیابتی را تایید کرد.