تحلیل بقاء کلی و بقاء 3 ساله بیماران مبتلا به سرطان های کولورکتال و ارتباط آن ها با متغیرهای کلینوکوپاتولوژیک در استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۹۴-1396 با استفاده از داده‌های برنامه ملی ثبت سرطان مبتنی بر جمعیت
چکیده
سرطان های کولورکتال سومین سرطان شایع و دومین علت منجر به مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان می باشند. امروزه، سرطان های کولورکتال چهارمین سرطان شایع در مردان و دومین در زنان در تمامی گروه های سنی در ایران می باشد. به دلیل بروز بالای کنسر های کولورکتال و مورتالیته مربوط به کنسر در ایران و استان آذربایجان شرقی، انجام مطالعه اپیدمیولوژیکی در خصوص میزان های بروز و مرگ، بررسی بقاء، توزیع جنسیتی و انواع مورفولوژیکی کنسر های کولورکتال ضروری است. هدف از مطالعه حاضر، تحلیل بقاء کلی و بقاء 3 ساله بیماران مبتلا به سرطان های کولورکتال در استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۹۴-1396 با استفاده از داده های برنامه ملی ثبت سرطان مبتنی بر جمعیت می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تحلیلی با استفاده از پایگاه داده EA-PBCR (East Azerbaijan Population Based Cancer Registry) به عنوان منبع اطلاعاتی، اطلاعات مربوط به بیماران با تشخیص سرطان های کولورکتال جمع آوری شد. میزان بقای ۱ تا ۵ ساله سرطان کولورکتال و میزان مورتالیته محاسبه گردید. از آنالیز های Log-rank test و Cox regression برای بررسی برابری عملکرد بقا و خطر مورتالیته استفاده شد.
یافته ها: تعداد ۲۳۶۶ بیمار با تشخیص سرطان های کولورکتال در طول ۳ سال جمع آوری داده ها وارد مطالعه شدند که نسبت مرد به زن ۳۱/۱ بود. میزان بقای کلی بیماران ۸/۴۹ درصد بود. مقادیر بقای ۱ تا ۵ سال بیماران به ترتیب ۲۱/۹۶ درصد، ۹۴/۵۶ درصد، ۶۲/۴۸ درصد، ۸۸/۴۷ درصد و ۷۶/۴۶ درصد بودند. آنالیز رگرسیون در مرحله چند متغیره پس از تطبیق داده ها نشان داد که میزان خطر مورتالیته در سرطان های stage IV به میزان ۴۴/۴۶ برابر بالاتر از سرطان های stage I می باشد (۴۴/۴۶HR=؛ ۰۰۰/۰p=؛ ۱۴/۱۴۵ - ۸۶/۱۴: 95%CI). تفاوت آماری معنی داری بین گروه های سنی، جنسیت و محل سرطان از نظر خطر مورتالیته مشاهده نشد (۰۵/۰p>).