بررسی پیامد تزریق داخل کرونری اینتگریلین در آنژیوپلاستی اولیه در بیماران با STEMI حاد

Abstract

بازیابی زودهنگام و کامل جریان خون در عروق کرونر هدف اصلی در درمان بیماران مبتلا به سکته قلبی است. آنژیوپلاستی اولیه همیشه در برقراری جریان خون میوکارد موفقیت آمیز نیست. اگرچه استراتژی افزودن اینتگریلین منجر به جریان خون بهتر می شود، ارزش آن به عنوان بخشی از یک استراتژی معمول مشکوک است. بنابراین، این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی اینتگریلین داخل کرونری در بیماران تحت درمان با مداخله کرونری اولیه انجام شد. روش‌ها و مواد: در این مطالعه retrospective ،302 بیمار مبتلا به STEMI که در فاصله زمانی کمتر از 12 ساعت از بروز علائم به بیمارستان شهید مدنی تبریز مراجعه کرده و تحت آنژیوپلاستی اولیه موفق قرارگرفته بودند وارد مطالعه شدند. بیماران پس از اعمال معیارهای ورود و خروج به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول بلافاصله قبل از آنژیوپلاستی تحت درمان با اینتگریلین داخل کرونری قرار گرفتند. گروه دوم تحت آنژیوپلاستی عروق کرونر همراه با درمان استاندارد قرار گرفتند.سپس این دو گروه تحت بررسی از نظر پیامدهای بالینی شامل مرگ‌ومیر، خونریزی و نارسایی قلبی قرار گرفتند. یافته‌ها:در مجموع 302 بیمار وارد مطالعه شدند میانگین سن گروه دریافت کننده اینتگریلین 10.81  57.07 سال و در گروه درمان استاندارد 12.58  58.90 سال بود که تفاوت معناداری بین مبتلایان دو گروه مشاهده نشد ( 066/0 = P value).میانگین کسر تخلیه (Ejection Fraction) درزمان بستری در گروه دریافت کننده اینتگریلین 9.17  38.147 درصد و در گروه درمان استاندارد 6.64  38.82 درصد بود. بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (220/0 = P value). مقدار ST resolution بیش از 50 درصد در گروه دریافت کننده اینتگریلین 88% و در گروه درمان استاندارد 73.53 % بود .تفاوتی معنی داری بین دو گروه وجود داشت (P value 0.001<). مقدار Peak CTNI (Peak cardiac troponin I) به‌طور میانگین در گروه دریافت کننده اینتگریلین ng/dl 9.65  13.32و در گروه درمان استاندارد ng/dl 8.05  13.26بود و بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (0.787 = P value). 2(1.0%)نفر از گروه دریافت کننده اینتگریلین به علل کاردیوواسکولار در طی بستری فوت کردند و در گروه درمان استاندارد فوت وجود نداشت.تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (0.712 =P value). از میان بیماران دریافت کننده اینتگریلین،(% 2.5) 5 دچار خون ریزی ماژور و (4%) 8 دچار خون ریزی مینور شدند. از بیماران با درمان استاندارد ،(%1) 1 دچار خون ریزی ماژور و(5%) 5 دچار خون ریزی مینور شدند.اگرچه رخداد خون ریزی در گروه بیماران دریافت کننده اینتگریلین بیشتر از گروه درمان استاندارد بود ولی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (0.711 =P value). رخداد نارسایی قلبی بین دو گروه معنی دار بود به عبارتی نارسایی قلبی در گروه درمان استاندارد بیشتر بود (0.001P value<).