بررسي دقت سونوگرافي داپلر براي تشخيص باقي ماندن رفلاكس ادراري در پيگيري بیماران تحت درمان جراحی ( به روش باز و اندوسكوپيك ) رفلاكس وزيكو يورترال

Abstract

ریفلاکس ادراری (VUR) یا جریان برگشتی ادرار از مثانه به حالب، یک اختلال آناتومیک و/یا عملکردی با پیامدهای بالقوه جدی مانند اسکار کلیه، فشار خون بالا و نارسایی کلیه است. بیماران مبتلا به VUR طیف وسیعی از شدت را نشان می دهند هدف اصلی در مدیریت بیماران مبتلا به VUR، حفظ عملکرد کلیه با به حداقل رساندن خطر پیلونفریت است. با تعریف و تجزیه و تحلیل عوامل خطر برای هر بیمار (سن، جنس، درجه رفلاکس، اختلال عملکرد دستگاه ادراری تحتانی ناهنجاری های آناتومیک و وضعیت کلیه)، می توان آن دسته از بیمارانی را که در معرض خطر بالقوه عفونت دستگاه ادراری فوقانی قرار دارند شناسایی کرد. امروزه بحث بر سر مدیریت بهینه VUR، به ویژه انتخاب روش های تشخیصی وجود دارد. ما در این مطالعه بران شدیم دقت سونوگرافي داپلر براي تشخيص باقي ماندن رفلاكس ادراري در پيگيري بیماران تحت درمان جراحی ( به روش باز و اندوسكوپيك ) رفلاكس وزيكو يورترال را بررسی نماییم.

روش کار: این مطالعه بر روی 30 نفر از بیماران مبتلا به ریفلاکس وزیکویورترال تحت درمان جراحی باز یا اندوسکوپیک در بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، در طول سال 1398 انجام گردید. سه ماه بعد جهت تعیین باقی ماندن ریفلاکس سونوگرافی داپلر انجام شد و حساسیت ، اختصاصیت ، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی سونوگرافی داپلر تعیین گردید.

یافته¬ها: در مطالعه حاضر 30 کودک مبتلا به VUR که در بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز جهت تعیین باقی ماندن ریفلاکس تحت سونوگرافی داپلر و VCUG قرار گرفتند، بررسی کردیم. ریفلاکس در 5 بیمار توسط سونوگرافی داپلر و در 7 بیمار توسط VCUG تشخیص داده شد. 2 مورد رفلاکس شناسایی شده توسط VCUG توسط سونوگرافی شناسایی نشد.