تعیین محتوای هذیان و توهم در بیماران آذری مبتلا به اسکیزوفرنی

Abstract

اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی اختلال روانی است که مشخصه ی آن از کارافتادگی فرایندهای فکری و پاسخگویی عاطفی ضعیف است. این بیماری بدترین پیش آگهی را در بین همه ی بیماری‌های عمده ی روان‌شناختی دارد و معمولاً خود را به صورت هذیان های قابل درک یا هذیان های عجیب و غریب، توهم های شنوایی یا انواع دیگر توهم ها، یا تکلم و تفکر آشفته نشان می‌دهد، و با اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی قابل توجهی همراه است. شروع علائم معمولاً در دوران نوجوانی رخ می‌دهد، با یک شیوع در طول زندگی جهانی در حدود 3/0 درصد الی 7/0 درصد. تشخیص بر اساس مشاهده ی رفتار و تجارب گزارش‌ شده ی بیمار است. این مطالعه با هدف تعیین محتوای هذیان و توهم در بیماران آذری مبتلا به اسکیزوفرنی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه از نوع مطالعات تحلیلی- مقطعی و کاربردی بوده و جامعه آماري شامل بیماران اولین اپیزود اسکیزوفرنی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی رازی تبریز در طول سال 1399 می باشد. 100 بیمار مبتلا بر اساس معیارهای DSM 5، مصاحبه SCID 5 CV و تشخیص متخصص روانپزشکی انتخاب شدند. نمونه ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه محققق ساخته محتوای هذیان و انواع توهم مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSS 23 وP- Value≤ 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد میزان شیوع اولین اپیزود اسکیزوفرنی در افراد مذکر در این مطالعه نسبت به مونث 5/1 برابر می باشد. هذیان شایعترین علامت اسکیزوفرنی بوده و هذیان های گزند و آسیب و بزرگ منشی بیشترین محتویات هذیانها را در بر دارد. توهم نسبت به هذیان شیوع کمتری داشته و توهم شنوایی بیشترین نوع توهمات را شامل می شود. بین توهم و هذیان همبستگی وجود دارد و مردان هذیان بزرگ منشی و زنان هذیان جسمی بیشتری گزارش کرده اند. دو گروه از نظر موقعیت جغرافیایی تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشته اند. توصیه می شود مطالعات بعدی با حجم نمونه بالاتر و از فرهنگهای و زبانهای متفاوتی انجام شود.