مقایسهی تزریق چربی با و بدون Platelet-rich plasma در درمان چین نازولبیال و گونه
Abstract
پیری پوست با کاهش ضخامت پوست و محتوای ماتریکس خارج سلولی مشخص می شود که منجر به تضعیف قدرت مکانیکی و ویسکلو الاستیک پوستی می شود. توسعه چین و چروک پوستی از حدود سن 30 سالگی شروع شده و در حدود دهه 40 زندگی فرد بیشتر خود را نشان میدهد و بعد ها در طول دهه 50 زندگی فرد این چین و چروک پوستی بیشتر خود را نشان میدهد. در حال حاضر اثرات PRP در علم درماتولوژی و جوانسازی پوستی در طی بررسی های محققان او متخصصین این رشته در حال افزایش است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه تزریق چربی با تزریق چربی همراه با PRP در درمان چین نازولبیال و چین گونه می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور، تعداد ۳۰ بیمار که جهت اصلاح چین نازولبیال مراجعه کرده بودند در دو گروه تزریق چربی با PRP (مداخله) و تزریق چربی بدون PRP (کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. چربی برای ۱۰ دقیقه در ۱۰۰۰ دور در دقیقه سانتریفیوژ شده و جهت تهیه PRP ابتدا خون در ۱۵۰۰ دور به مدت ۷ دقیقه و سپس به مدت 5 دقیقه در ۳۴۰۰ دور در دقیقه سانتریفیوژ شد. درجه بهبودی ظاهر شدن چین و چروک صورت با تزریق یکبار PRP با استفاده از مقیاس درجه بندی شدت چروک (WSRS) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج دو گروه مطالعه مقایسه شد. نتایج دو گروه در خصوص شدت چین و چروک صورت، درجه بهبودی بافت و همگن بودن پوست و همچنین درجه رضایت خود بیمار در زمان های پیگیری با ابتدای درمان و بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین سن بیماران مورد مطالعه ۴۰/۸ ± ۳۳/۴۵ سال با دامنه ۲۸ تا ۵۸ سال بود و تمام بیماران زن بودند. هیچکدام از بیماران ابتلا به بیماری زمینهای نداشتند. به طور معنی داری میزان بهبودی چین و چروک گونه و نازولبیال در بیماران گروه مداخله بهتر بود (به ترتیب؛ ۰۱۴/۰p= و ۰۰۵/۰p=). ارزیابی عوارض پس از درمان نشان داد که تنها یک مورد عارضه پس از تزریق در نوبت اول در گروه کنترل مشاهده شد که مربوط به درماتیت بوده و موردی از واکنش محل تزریق، اریتم، کبودی، پاپول، ندول، تحریک، درماتیت و خارش در گروه مداخله مشاهده نگردید. در گروه مداخله میزان پایداری درمان در تمام بیماران در ویزیت نهایی به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود و تمامی بیماران گروه مداخله پایداری High داشتند (۰۲۴/۰p=). رضایتمندی در گروه مداخله در ۳/۷۳ درصد بیماران بالا و ۷/۲۶ درصد بسیار بالا بود.