ارزیابی ارتباط یافته های shear wave elastography بایافته های gray scale ultrasound وultrasound color Doppler در بیماران کلیه پیوندی با عملکرد کلیوی

Abstract

ارزیابی تغییرات پارانشیمال و کورتیکو مدولاری از طریق روش های غیر تهاجمی نظیر سونوگرافی و همچنین ارزیابی فلوی شریان های کلیوی بر اساس تغییرات شاخص RI این شریان ها نقشی مهم در پیشگوئی تغییرات عملکردی در کلیه های پیوند دارند. آنچه در مطالعه حاضر بدان پرداختیم، ارزیابی وضعیت پارامترهای حاصل از ارزیابی سونوگرافیک پارانشیم و کورتیکومدولاری کلیه (بر اساس Gray-Scale Sonography) و پارامترهای فلوی شریانی کلیوی (بر اساس ارزیابی شاخص RI با سونوگرافی داپلر) و همچنین بررسی Shear Wave یا کشش بافتی بر اساس تکنیک SWE در کلیه پیوندی با عملکرد طبیعی بود و در مرحله دوم ارزیابی، به بررسی همبستگی بین این پارامترها با یکدیگر پرداختیم. روش کار: این مطالعه از نوع مطالعات مقطعی تحلیلی بود. بیماران با حداقل سه ماه گذشته از پیوند آلوگرافت و دارای عملکرد نرمال کلیوی (بر اساس میزان GFR و سطح کراتینین سرم) وارد ارزیابی شدند. بیماران ابتدا تحت ارزیابی با سونوگرافی داپلر قرار گرفته و میزان شاخص Renal Resistive Index همچنین و ضخامت کورتکس کلیه در آنان ارزیابی شد. سپس بیماران تحت ارزیابی با Gray Scale Ultrasound نیز قرار گرفته و وضعیت اکوژنیسیتی پارانشیم کلیه نیز مورد بررسی قرار گرفت. در پی دو ارزیابی فوق، کلیه بیماران تحت ارزیابی با SWE قرار گرفتند. نتایج: محدوده تغییرات RI شریان کلیوی بین 52/0 تا 73/0، RI شریان اینترلوبار فوقانی بین 53/0 تا 75/0، RI شریان اینترلوبار میانی بین 54/0 تا 76/0 و RI شریان اینترلوبار تحتانی بین 50/0 تا 75/0 بود که همگی در محدوده طبیعی بودند. همچنین، در ارزیابی Shear Wave کلیه های پیوندی با عملکرد نرمال، محدوده این شاخص در پل های تحتانی، میانی و فوقانی کلیه مذکور به ترتیب در محدوده (5/9 تا 8/24)، (1/15 تا 7/31) و (1/9 تا 5/26) بود که بیانگر محدوده های طبیعی بود. رابطه معناداری بین عدد الاستوگرافی و میزان eGFR گزارش نشد. میانگین عدد الاستوگرافی کلیه 3.8±19.17 گزارش شد. میانگین عدد eGFR 66±13.12 گزارش شد که در محدوده ی نرمال می باشد.