ارزیابی سطح سرمی Klotho وارتباط آن با فعالیت بیماری بهجت
Abstract
بنظر می رسد که در بیماری بهجت که نقش تغییرات سیستم ایمنی، سیتوکاین ها ، استرس اکسیداتیو و حتی درگیری کلیوی وجود دارد می تواند با تغییرات این پروتئین مهم و همچنین کو رسپتور ان که نقش مستقیم و همچنین غیر مستقیم در کاهش فاکتور های دخیل در بیماری موثر هستند را داشته باشد که هدف مطالعه حاضر می باشد . در مطالعه حاضر برای اولین با تغییرات غلظت سرمی پروتنئی کلوتو به همراه سطح سرمی ویتامین D در بیماری بهجت و همچنین همراهی این فاکتور ها با شدت بیماری مورد مطالعه و بررسی قرار خواهد گرفت.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در طی سال 1400 با مشارکت بیماران مبتلا به بهجت انجام شد. تمامی بیماران و افراد کنترول قبل از ورود به مطالعه مورد معاینه دقیق بالینی قرار گرفته و فرم های مربوط به میزان فعالیت بیماری و اندازه گیری های آنتروپومتریک شامل وزن، قد و محاسبه نمایه توده بدنی انجام گرفت. از همه افراد شرکت کننده5 میلی لیتر نمونه خون وریدی گرفته شد که پس از 12-8 ساعت ناشتایی بود و نمونه های خون اخذ شده پس از سانتریفیوژ در دور پایین سرم ها جدا شده وتا زمان انالیز درفریزر -70 نگهداری شدند؛ همه افراد مورد مطالعه قبل از شروع مطالعه، تحت معاینه بالینی توسط پزشک متخصص همکار طرح قرار گرفته و افراد با بیماری استئوارتریت میزان فعالیت بیماری آنها توسط فرم فعالیت بیماری تعیین شد. در افراد کنترل نیز صحت ظاهری پس از معاینه بالینی و در صورت نیاز انجام آزمایشات روتین معیار انتخاب بود پس انتخاب بیماران و افراد کنترول مطابق شرایط ذکر شده و شرایط ورود به مطالعه با رعایت 12 ساعت شرایط ناشتایی نمونه خون اخذ و سرم ها پس از جدا سازی مورد آزمایشات ذکر شده قرار گرفتند. سنجش Klotho به روش ELISA انتخابی شرکت اروپایی مورد سنجش قرار گرفتند و سایر فاکتور های بیوشیمیایی و سرولوژی بروش های استاندارد ازمایشگاهی مورد سنجش قرار گرفتند.
یافته ها: سطح سرمی ویتامین دی و Klotho، در بیماران مبتلا به بهجت، به طور معنی داری پایین تر از افراد گروه کنترل بود (0001/0 > P)؛ ارتباط مستقیم و معنی داری بین سرمی ویتامین D و Klotho وجود داشت (329/0 = r و 011/0= P) به گونه ای که با افزایش سرمی ویتامین D، سطح سرمی Klotho نیز در بیماران مبتلا به بهجت افزایش می یابد.