بررسی میزان بیان ژن lncRNA CCAT2 در بافت توموری و بافت حاشیه تومور بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال

Abstract

سرطان امروزه پس از بیماری¬های قلبی عروقی به عنوان دومین عامل مرگ و میر شناخته می¬شود.سرطان روده به عنوان دومین سرطان رایج در اکثر کشورهای توسعه یافته شناخته می¬شود. بروز 15 تا 20 درصد از موارد سرطان کلورکتال(CRC) به شکل توارثی است.انجام پروژه¬هایی مانند ترانسکریپتوم نشان داد که اکثر ژنوم انسان به صورت RNA غیر کدکننده رونویسی می¬شود، این RNAها خود دارای انواع متفاوتی هستند که اکثرا در تنطیم بیان سایر ژنها ایفای نقش می کنند . بزرگترین گروه از این مولکول ها، RNA غیر کدکننده بلند(lncRNA) هستند که نقش مهمی در رشد و پیشرفت سرطان¬های انسانی از جمله سرطان کلورکتال(CRC) دارند. ژن CCAT-2 به عنوان یک lncRNA آنتی سنس در سرطان¬های پروستات و ریه بررسی شده است و براساس مطالعات انجام شده می¬تواند یک نشانگر مفید تشخیصی و پیش آگهی برای سرطان¬های فوق باشد. هدف از مطالعه بررسی میزان بیان ژن lncRNA CCAT2 در بافت توموری و بافت حاشیه تومور بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال می باشد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش50 نمونه از بافت تومور و 50 نمونه حاشیه تومور بیماران سرطانی که شامل 32 مرد و 18 زن بودند، مورد بررسی قرار گرفت. از بافت¬های مورد نظر توسط کیت استخراج (ترایزول)، RNA را جدا کرده، از RNA استخراج شده سنتز cDNA انجام داده، سپس Real Time PCR برای ژن CCAT-2 به عنوان ژن هدف و GAPDH به عنوان ژن کنترل داخلی انجام داده و در نهایت آنالیز آماری را توسط نرم افزار انجام داده¬ایم. یافته‌ها: طبق نتایج مطالعه¬ی انجام شده، بیان lncRNA CCAT-2در بافت توموری سرطان کولورکتال نسبت به بافت سالم حاشیه¬ای به میزان چشمگیر و معنی داری افزایش پیدا کرد. بنابراین می¬توان با بررسی¬های بیشتر، ژن CCAT-2 به عنوان یکی از بیومارکرهای تشخیصی یا پیش بینی کننده برای سرطان کولورکتال استفاده کرد و به احتمال زیاد می¬تواند افتراق دهنده بافت توموری و حاشیه توموری طی پروسه های جراحی کاربرد داشته باشد، اما برای اثبات این ادعا به مطالعات و بررسی¬های بیشتری نیاز است.