بررسی تاثیر ورزش داوطلبانه و رژیم غذایی پرچرب بر میزان نفوذ پذیری و بیان پروتئین های سد خونی- بیضه ای در موش‌های صحرایی نر غیر دیابتی و دیابتی نوع دو

Abstract

دیابت یک بیماری هتروژنی پیچیده است و می‌تواند منجر به ناباروری در مردان مبتلا شود. با توجه به نقش پیشگیری و محافظت کننده ی ورزش داوطلبانه، این مطالعه به بررسی تاثیر ورزش داوطلبانه بر میزان بیان و نفوذ پذیری پروتئین های سد خونی بیضوی در بیضه موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 64 رت نر با نژاد Wistarدر محدوده وزنی 220-180 گرم استفاده گردید. رت ها به طور تصادفی به ٨ گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه ورزش داوطلبانه، گروه دیابت، گروه رژیم پرچرب، گروه دیابت-ورزش داوطلبانه ، گروه رژیم پرچرب- ورزش داوطلبانه، گروه دیابت-رژیم پرچرب، و دیابت-رژیم پرچرب- ورزش داوطلبانه. برای القای دیابت نوع دو ، حیوانات در گروه‌ دیابت به مدت یک ماه یک رژیم غذایی با چربی بالا دریافت کردند. به دنبال آن یک تزریق داخل صفاقیSTZ با دوز mg/Kg 35 انجام شد. ورزش داوطلبانه با قرار دادن حیوانات در قفس های مجهز به چرخ دوار به مدت 10 هفته صورت گرفت. پس از اتمام تمامی مداخلات، میزان بیان و پروتئینهای Claudin-3, Claudin-11, Occludens -ZO-1 با استفاده از روش وسترن بلات در بافت بیضه اندازه گیری شد. علاوه بر این، نفوذپذیری سد خونی- بیصوی در بافت بیضه بعد از تزریق FITC ، تهیه برش انجمادی و بعد از رنگ آمیزی DAPI، با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: دیابت و رژیم پرچرب، منجر به کاهش میزان پروتئینهای ZO-1, Claudin-3 و Claudin-11 ، از دست رفتن انسجام و افزایش نفوذپذیری سد خونی- بیضوی در بیضه حیوانات دیابتی و دریافت کننده رژیم پرچرب گردید. ورزش داوطلبانه موجب افزایش میزان پروتئینهای ZO-1, Claudin-3 و Claudin-11 ، بهبود اینتگریتی ، و کاهش نفوذپذیری سد خونی- بیضوی در بیضه حیوانات دیابتی و دریافت کننده رژیم پرچرب شد.