بررسی میزان بیان اینترلوکین 23 در عفونت تریکوموناس واژینالیس در شرایط برون‌تنی
Abstract
تریکومونازیس شایع‌ترین بیماری غیرویروسی مقاربتی (STD) در جهان است که معمولاً در کشورهای درحال‌توسعه شایع‌تر می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان بیان اینترلوکین 23 در عفونت تریکوموناس واژینالیس در شرایط برون‌تنی بود.
مواد و روش‌ها:
اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی آزمایشگاهی ﺑﻮده که در سال 1400 در دانشکده پزشکی تبریز انجام گرفت. ابتدا انگل را در محیط TYM و سلول‌های اپیتلیال را در محیط DMEM در انکوباتور °C37 و CO2 5 درصد کشت داده شد؛ سپس به‌منظور سازگار کردن انگل و سلول‌های اپیتلیال با محیط کشت مشترک (DMEM-TYM 2:1)، محیط DMEM به‌تدریج و با 20 بار پاساژهای سریالی به محیط کشت انگل اضافه شد. به همان ترتیب محیط TYM به‌صورت تدریجی و در 20 پاساژ پشت سرهم به محیط کشت سلول اضافه شد. در نهایت 104×2 عدد در هر میلی‌لیتر از سوسپانسیون انگل و سلول اپیتلیال، به نسبت‌های 1:1، 1:2، 1:4 و 1:8 در محیط کشت مشترک و در انکوباتور °C37 و CO2 5 درصد ، به مدت 24 ساعت کشت داده شدند. گروه کنترل، سلول‌های اپیتلیال کشت داده شده در محیط کشت مشترک، بدون انگل بود. گروه‌های تست و کنترل به‌صورت سه‌تایی انجام شدند. در ادامه RNA توتال گروه‌های کنترل و تست با استفاده از کیت استخراج RNA، استخراج شده و cDNA سنتز گردید. در آخر میزان بیان ژن‌های Th17 در هر دو گروه، به روش quantitative real-time PCR و پرایمرهای اختصاصی تعیین و مقایسه شدند.
یافته‌ها:
در این مطالعه، میزان بیان ژن IL-23 در سلول‌های HVEC در گروه‌های میزان سه برابری انگل نسبت به سلول (X3) و میزان پنج برابری انگل نسبت به سلول (X5) به ترتیب با (P-value<0.05) و (P-value<0.001) به‌طور معنی‌دار نسبت به گروه کنترل افزایش داشت؛ از سوی دیگر میزان بیان ژن IL-23 در سلول‌های HVEC در گروه میزان یک برابری انگل نسبت به سلول (X1) تفاوت معناداری با گروه کنترل نداشت (P-value>0.05). همچنین میزان بیان ژن IL-23 در سلول‌های Hela در تمام گروه‌های میزان یک برابری انگل نسبت به سلول (X1)، میزان سه برابری انگل نسبت به سلول (X3) و میزان پنج برابری انگل نسبت به سلول (X5) به ترتیب با (P-value<0.05)، (P-value<0.001) و (P-value<0.001) به‌طور معنی‌دار نسبت به گروه کنترل افزایش داشت.